| Σαν την καλαμιά στον κάμπο
Τον δρόμο τον μοναχικό
ξαναπαίρνω στην ζωή μου
αφού εκείνη π΄αγαπώ
δεν είναι τώρα μαζί μου...
Τον δρόμο τον μοναχικό
ξαναπαίρνω στην ζωή μου.
Σαν την καλαμιά στον κάμπο
έχω μείνει τώρα πιά
και μού κάνουνε κουμάντο
η βροχή και ο βοριάς.
Δεν μ΄ενδιαφέρουν τα λεφτά
αφού λείπει εκείνη
και υποφέρει η καρδιά
και λιώνει σαν καμίνι...
Καί υποφέρει η καρδιά
αφού λείπει εκείνη.
Θα ανεβώ σ΄ένα βουνό
και θα γίνω ερημίτης
άν δεν μπορέσω να την βρώ
και να πάρω το φιλί της...
Άν δεν μπορέσω να την βρώ
και να πάρω το φιλί της.
Σαν την καλαμιά στον κάμπο
έχω μείνει τώρα πιά
και μού κάνουνε κουμάντο
η βροχή και ο βοριάς.
Βλέπω ψηλά, βλέπω μακριά
μα πουθενά δεν την βλέπω
πάντα πονά η μοναξιά
μα δάκρυ δεν επιτρέπω...
Πάντα πονά η μοναξιά
μα πουθενά δεν την βλέπω.
Αναστενάζει η καρδιά
ο πόνος είναι μεγάλος
τα χείλη είναι σφραγιστά
δεν θέλω να γίνει σάλος...
Τα χείλη είναι σφραγιστά
ο πόνος είναι μεγάλος.
Σαν την καλαμιά στον κάμπο
έχω μείνει τώρα πιά
και μού κάνουνε κουμάντο
η βροχή και ο βοριάς...
Και-μού-κά-νου-νε-κου-μά-ντο
η-βρο-χή-και-ο-βο-ριάς.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|