| |
Τα δάχτυλα σου, άγγιξαν ελαφριά τα πρώτα πλήκτρα του πιάνου σου, που το είχες αγοράσει από την Γαλλία μία δεκαετία πριν.
Μεθυσμένος από τα φιλιά σου και τον έρωτα σου, εχω γύρει προς το κεφάλι του καναπέ σου. Το γυμνό μου σώμα το σκεπάζει ένα σεντόνι μπλε σκούρο. Δε κάνει κρύο, αλλά το κορμί μου ανατριχιάζει κάθε φορά που παίζεις μία μουσική!
«Δες» μου λες « Έγραψα μία μελωδία για εμάς!» και η νότες άρχισαν να ξεπηδάν από τα δάχτυλα σου και με αγκάλιασαν.
Λίγο μετά σταμάτησες και γύρισες απότομα! «Δεν το αντέχω αυτό» και εγώ σε κοίταγα με απορία! «Τι εννοείς;» σε ρώτησα και συνέχισες πάλι να παίζεις την μελωδία σου που σε κάθε νότα κοιτά στο καθρέφτη, να δεις αν κοιτάζω, αν ακούω, αν σε νιώθω!
Για λίγο σταμάτησες και χτύπησες τα χέρια σου στα πλήκτρα!
«Δε μπορώ να γράψω μελωδία, αν δεν εχω εσένα!» και δάκρυσες. Εγω γύρισα γρήγορα πετάχτηκα από το καναπέ και το σεντόνι έφυγε από πάνω μου και ξεπρόβαλε το γυμνό μου σώμα που σου ανήκει. Έκατσα στα πόδια σου, πήρα χέρια σου τα φίλησα και τα ξανά τοποθέτησα επάνω στα πλήκτρα σου. «παίξε άγγελλε μου» και σου χαμογέλασα «παίξε και εγω θα ειμαι εδώ!»
Ξανά σκούπισες τα μάτια σου και εγώ σε πήρα αγκαλιά από πίσω, ψιθυρίζοντας ότι σε αγαπώ και σου δίνω φιλιά στο λαιμό. Το κορμί σου νιώθω να ανατριχιάζει και όσο ανατριχιάζεις, τόσο εσύ παίζεις ακόμα καλύτερα! Τα μάτια σου λαμπυρίζουν από τον καθρέφτη, για μία στιγμή σταμάτησες, πήρε τον καπνό σου και έστριψες ένα τσιγάρο, πήρες μία γερή τζούρα με κοίταξες, μου έδωσες ένα φιλί στο στόμα. Ξέρεις από εκείνα που λιώνεις!
Μου είπες ευχαριστώ και συνέχισες να παίζεις...
Συνεχίζετε!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
