| |
Ζήλεψα
Ζήλεψα των πουλιών τ’ αλαφροπέταμα ψηλά,
και πέταξα, φτερούγισα στα ουράνια,
πετάρισα στα σύννεφα δειλά
τ’ αστέρια να γευτώ με ‘περηφάνεια..
Ζήλεψα των νερών την καταγάλανη ορμή,
τον άγριο παφλασμό και την γαλήνη..
το πάθος πήρα, να μ’ αγγίζει το κορμί
και την νηφάλια ηρεμία να με σβήνει..
Ζήλεψα των βουνών ακριβοθώρητες κορφές
με γάργαρες πηγές και με ελάτια,
των ξωτικών του τις αιθέριες μορφές
και των Δρυίδων τα υγρόστακτα παλάτια..
.. ..
Και ζήλεψα.. σαν άφρονας γοργά
την άφθονη την χάρη τους ν’ αγγίξω
θαρρώντας πως με μιας, θαυματουργά
τον κόσμο στην παλάμη μου θα σφίξω.
Όμως ο δρόμος λαθεμένα μ' οδηγεί
μοναχικά, μέσα σε άκρατη οδύνη
με θάλασσα, ουρανό, και με τη γη
το κάθε μου στοιχειό να καταπίνει..
Και χάθηκα στου πάθους το κρυφτό,
που ζήλεψα τ' αδύνατα ν’ αξίζω,
και ξέκανα τον ίδιο μου εαυτό,
σπαράζοντας το μέλλον μου το γκρίζο..
.. ..
Αν δεν με βρείτε.., να ρωτάτε τη σιγή,
τη μόνη μου στους πόθους ν’ απαντήσει,
που, κρύβει μέσα της τον φόβο, την φυγή,
κι ενός χαμόγελου που χάθηκε, τη λύση..
Κάπου θα υπάρχω, να δακρύζω στα βουβά,
κάπου στα σύννεφα το πνεύμα μου θα έχω,
στης θάλασσάς μου τους βυθούς, ή στα βουνά
τις ρίζες κάποιου πλάτανου να θρέφω..
.-.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
