| |
Μέσα στο κάστρο που φλέγεται ακόμα,
θρηνεί μια κόρη με πληγές στο σώμα.
Την είπαν μάγισσα, οι άνθρωποι εκείνοι,
γιατί ήταν πι’ όμορφη κι απ’ τη σελήνη.
Την αλυσόδεσαν και την αφήσαν
και βάλανε φωτιά! Τόσο άκαρδοι ήσαν.
Και την κρεμάσανε μες σ’ ένα δίχτυ,
από το λιόγερμα ως το μεσονύχτι.
Όλα τα ξόρκια της, τώρα, του κάκου,
να τήνε σώσουνε πασχίζουν… Άκου:
Κρώζουν αλλόκοτα τα νυχτοπούλια
και τσιτσιρίζουνε τ’ άσπρα της τούλια.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
