| |
| | Αγάπησα μια Λεμονιά |  | | |
Αγάπησα μια Λεμονιά
Αγάπησα μια Λεμονιά
με κάτι λεμονάρες,
να τίς ζουλάς και με χωνιά
να παίρνεις λεμονάδες.
Μα τα λεμόνια της θωρώ
στο λίπασμα πνιγμένα
και να τίς πιώ δε θεωρώ
με κείνα πειραγμένα.
Όμως την αγαπώ πολύ
κι ας έχει και κουκούτσα
κι έχω ψυχή σαν το πουλί,
πετώντας κούτσα κούτσα
αν δεν τα στύψω να χαρώ
να πιώ και να μεθύσω
μπαίνοντας όλος στο χορό
στο πάθος να βυθίσω
ότι μού είναι αγαστό
κι από επιθυμία,
που ‘ναι κι αυτό να το νοιαστώ
ως θέλει κι η χημεία.
Και να σου κείνες τίς ζουλώ
και μπαμ κάμουν και σκάνε
και μοιάζω σαν έναν μουρλό
και άλλο δε θυμάμαι…
Μα τι που να το θυμηθώ
με κείνη την τρομάρα,
μες στης ψυχής μου το βυθό
από τη λεμονάρα;
Εκεί π’ ήμουν για έρωτα
κι όλα κατεβασμένα,
βγήκανε τ’ αφανέρωτα
μ’ όλα τα πειραγμένα.
Σαν τα μπαλόνια σκάγανε
κι αέριο ηλίου
που τα latex κρεμάγανε
κι ομοίαζε γελοίου,
την έκανα κοπανιστή
πριν θέλει να πληρώνω
γι’ αυτά πριν κείνη σαν πιστή
μού πει σού τα χρεώνω.
Και πάθω και την πλάκα μου,
ξινό και να μού βγαίνει,
πού ρίχνοντας τα φράγκα μου
κακό σ’ εμέ να γένει.
Μακριά από τίς Λεμονιές,
μην έχουνε κι αγκάθια,
πού σ’ όσες τις αναποδιές
γεμίζεις δυο καλάθια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Η κότα έκανε τ’ αυγό, ή το αυγό την κότα; – Ο κόκορας το έφερε˙ δε φόραγε καπότα | | | |
|
heardline
03-11-2024 @ 01:28 | Γελάστε φίλοι μου καλοί!
Μια λεμονιά κι ένα πουλί
βρήκανε το μπελά τους
και πάει κι η χαρά τους.
Να γίνουν ένα και τ' αυτό
μέσα σε ίδρωτα «καυτό»
δε το μπορούν καθόλου,
πάνε κατά διαόλου.
Σήκωσαν τα δυο τους βρακιά
και ο μουρλός και η κακιά
και πήγαν στο καλό τους
να βρουν το ριζικό τους.
Ο μεν μουρλός σ' αποφυγή
απ' την κακιά μες στην οργή,
τη φάκα να γλιτώνει
για να μη τον τσακώνει.
Κι η δε «ανθούσα» Λεμονιά
μέσα στα μαύρα της πανιά,
να μπαίνει χειρουργείο
σε κάποιο ιατρείο.
Ήλιο στα δυο της latex
–αμ δε που θε να δει και sex–
μ' αυτό να τα φουσκώνει
μπαλόνι με μπαλόνι.
------------------------------------------
Αν ήταν και καμιά θερμή
εκεί να δεις με τι ορμή
θα έτρεχε να φύγει
για να την αποφύγει.
Κι ίσως να θύμιζε πουλί
που ξέφευγε απ' τη μουρλή,
πραγματικό να δείτε,
έτσι για να πειστείτε,
πως γίνεται να το μπορεί
–κανείς σας να μην απορεί–
κι εύχομαι μη τού τύχει
να έχει τέτοια τύχη,
σαν τού μη πω το όνομα
–σεις όντα μου αυτόνομα–
που ψέμα ίσως μοιάζει
εάν δε σάς πειράζει.
Και με το στόμα ανοιχτό
–μία και είκοσι οχτώ
που σάς τα μεταφέρω
ευθύνη και δε φέρω–
όλοι να μείνετε στ' ανφάς
μ' όσες που έχετε αφάς
στο ίδιο το μοτίβο
–τα χέρια μου τα νίβω.
| | koyloykakoselias
03-11-2024 @ 10:57 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημέρα Γιάννη. Αυτό δεν είναι τραγούδι. Έπος είναι. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
