| |
Εγκλωβισμένη, σ’ έναν κόσμο, που ‘χες φτιάξει
Νόμιζα γέμιζα, όμως, μ’ έχεις αδειάσει
Περνούσε χρόνος κι έχανα τον εαυτό μου
Κι εγώ τυφλά, να σ’ αγαπώ μωρό μου
Υπνωτισμένη από έρωτα μαζί σου
Που δεν κατάλαβα, την ακριβή μορφή σου
Ήρθε η ώρα, επιτέλους να ξυπνήσω
Κι όσα ονειρεύτηκα, για μένανε, να ζήσω
Πατάω πλέον στα πόδια μου, κάνω την αλλαγή
Εσένανε διαγράφω, βάζω υπογραφή
Ούτε θα υποκύψω, στα δήθεν δάκρυά σου
Καλύτερο για μένα, να μείνω μακριά σου
Με κούρασαν τα λόγια σου, τα χιλιοειπωμένα
Ανοίγω τα φτερά μου κι ας είναι πληγωμένα
Πετάω τώρα ελεύθερη, σε μια καινούρια αρχή
Χαράζει πια ευχάριστα, μία νέα ζωή
Εγκλωβισμένη από καιρό, μέσα στο ψέμα σου
Πρωταγωνίστρια, ήμουν στα δεδομένα σου
Τοξικότητα από σένα να εισπράττω
Κι όλα λάθος, να τα νιώθω, σ’ ό, τι πράττω
Υπνωτισμένη από έρωτα μαζί σου
Που δεν κατάλαβα, την ακριβή μορφή σου
Ήρθε η ώρα, επιτέλους να ξυπνήσω
Κι όσα ονειρεύτηκα, για μένανε, να ζήσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
