| |
Πώς γίνεται.. και έρχονται αυτές οι ώρες
Που τον σταυρό όλου του κόσμου κουβαλάς
Κλείνεις την πόρτα.. και στα μάτια τους κοιτάς
Σαν αναβλύζουν όλες της ψυχής οι μπόρες...
Πώς γίνεται.. κι ο θάνατος χαροπαλεύει
Όταν σταλάζει η πένα λέξεις της φωτιάς
Σαν ανασταίνονται οι θύμησες μεμιάς
Καθένας θέλει στο Θεό του να πιστεύει...
Πώς γίνεται.. και λαμπαδιάζει κάθε θλίψη
Όταν αγάπη πλημμυρίζει το χαρτί
Και ας στα δυο ο Ποιητής έχει κοπεί
Γυμνή η Αλήθεια του.. δεν θέλει να την κρύψει...
Πώς γίνεται.. να βρίσκει φθόνο και θυμό
Όλο το ξέσπασμα του ανθρώπινου του μίσους
Κείνος που βλέπει τους ανθρώπους όλους ίσους
Τέτοιο να δέχεται φριχτό κατατρεγμό...
Πώς γίνεται.. κι όλο το "είναι" του αδειάζει
Να κατευνάσει κάθε πίκρα και καημό
Λες και ο ίδιος καν δεν έχει εαυτό
Μα ούτε κι έμαθε ποτέ να εξουσιάζει...
Πώς γίνεται.. αχαριστία να εισπράττει
Κι ούτε ένα απλό.. ένα γυμνό "ευχαριστώ"
Αχ.. να μπορούσα μια στιγμή να στολιστώ
Το φωτοστέφανο που στην καρδιά του λάμπει !
10-12-2013
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
