| |
Έλα και λέγε μου το ναι
να πάψω πια τον αμανέ
να βλαστημώ την τύχη
για κοίταξέ με μια σταλιά
και πάρε με στην αγκαλιά
μη χτίζεις μπρος μου τείχη
το μαύρο πεπρωμένο μου
να μη με κατατρύχει.
Κι εγώ έχω καρδιά
που στην αναποδιά
είναι σκληρό ατσάλι
στις άδειες μου βραδιές
με ρόδων ευωδιές
που φέρνουν παραζάλη
με μαγικό φιλί
θα σε γυρνώ τρελή
στ’ ονείρου τ’ ακρογιάλι.
Με την αγάπη δυνατή
και στη ζωή μας τη στρωτή
εγώ θα παίρνω θάρρος
για σένα πάντα μορφονιά
της ψυχής μου τα πανιά
ν’ ανοίγω σαν κουρσάρος
στ’ αφρισμένα κύματα
δικός σου να’ μαι φάρος.
Κι εγώ έχω καρδιά
που στην αναποδιά
είναι σκληρό ατσάλι
στις άδειες μου βραδιές
με ρόδων ευωδιές
που φέρνουν παραζάλη,
με μαγικό φιλί
θα σε γυρνώ τρελή
στ’ ονείρου τ’ ακρογιάλι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
