| |
Όσο περπατάω σαν την πυγολαμπίδα σε ό,τι φωτεινό βλέπω
διαπιστώνω ότι πίσω μου μεγαλώνει η σκιά του θανάτου.
Μα εγώ βλέπω το φωτεινό σημείο να μεγαλώνει στα μάτια μου,
όμως συχνά με ρωτάω αξίζει η πορεία;
Και μου απαντώ πάντα με υπεκφυγές, ίσως… μπορεί… πιστεύω…
Γιατί εγώ βαδίζω προς το φως για λάθος λόγο…
Εγώ ήθελα, όσο πλησιάζω προς το φως, να γίνομαι και εγώ φωτεινός,
αλλά τελικά μόνο τα ψεγάδια μου βλέπω πιο καθαρά
και δεν φωτίζω ο ίδιος.
Έτσι δεν ξέρω αν κάνω καλά εκεί που πάω, μα νιώθω καλά πηγαίνοντας εκεί,
και κάποιοι που συνάντησα μου είπαν…
-Κάπως φωτίζεις περίεργα εσύ…
Κι εγώ χάρηκα γιατί νόμιζα ότι είδαν αυτό που φαντάζομαι…
Χα χα τι αφελής που είμαι…
Ξέχασα ότι είμαι πυγολαμπίδα σε αυτό το ποίημα
και κάπως λάμπω κι εγώ…
Ίσως αν φτάσω πιο κοντά στη φωτεινή πηγή,
να λάμψω περισσότερο…
Μα δεν ξέρω αρκετά για τις πυγολαμπίδες για να σας πω ότι είναι αλήθεια…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
