stixoi.info: Η πιο γλυκιά προσμονή

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η πιο γλυκιά προσμονή

Αυτή η γλυκιά προσμονή, ποτέ δε ξεχνιέται…

[align=center]Η πιο γλυκιά προσμονή

Σα μάνα γη κι εγώ, το σώμα μου
δικό σου να φωλιάσεις
κι αφέθηκα σε σένανε μικρό,
μικρό μου κύτταρο κι εσύ χωρίστηκες
στα δυο, στα τέσσερα στα οκτώ,
και η ψυχούλα σου απέκτησε κορμάκι.

Μεγάλωνες στο σώμα μου αργά,
γινόσουνα μωράκι.

Τα μάτια μου έκλεινα συχνά
κι έμπαινα μες στο σώμα μου κι εγώ
εκεί μαζί σου, μόνο οι δυο μας
κι έμενα εκεί να σε κοιτώ, να σου μιλώ,
σε κάθε κίνηση σου να σου χαμογελώ
και να ανυπομονώ να ‘ρθει εκείνη η στιγμή,

στην αγκαλιά μου να σε σφίξω,
να σε φιλήσω.

Κι ήρθε η στιγμή της γέννας ιερή,
σώμα απ’ τα σώμα μου εσύ.
Τώρα μες το δικό μου πλάνο
το ένα μέρος είσαι εσύ
το πρώτο, το σπουδαίο το μεγάλο
κι εγώ είμαι το δεύτερο, το άλλο.

Τι κι αν χωρίσαμε στα δυο
εγώ από μέσα μου ποτέ δε θα σε βγάλω.

ΚαΤερίνη.
03.10.06[/align]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Ότι αγαπώ Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Με της ψυχής το φως, ποτέ δε σκοτεινιάζω!

Evita[Iris] 03-10-2006 @ 16:02	υπέροχο κατερίνα-άννα μου... καλή σου νύχτα! ::up.:: ::blush.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 03-10-2006 @ 16:11	Τι κι αν χωρίσαμε στα δυο εγώ από μέσα μου ποτέ δε θα σε βγάλω. Μακάρι να ίσχυε και αλλού αυτό.... ::yes.::
ΠΡΩΤΑΡΗΣ 03-10-2006 @ 16:22	Πολύ τρυφερό Κατερίνα! Στιγμές ανεξίτηλες για σένα! Να 'σαι καλά! ::smile.::
AATON 03-10-2006 @ 16:48	Η ευλογία του να είσαι μητέρα έ;...υπέροχο! ::smile.::
μπρουχίτα 03-10-2006 @ 17:42	γεμάτο τρυφερότητα Κατερίνα ::smile.::
annaΤi 03-10-2006 @ 17:46	Πόσο τρυφερό... να σου ζήσει...!!!!
Goldy 03-10-2006 @ 23:50	Τι μπορούμε να δημιουργήσουμε όταν μας κυριεύουν τα συναισθήματα... Πανέμορφο Κατερίνα μου... ::smile.::
ΚαΤερίνη 04-10-2006 @ 00:55	Καλημέρα, σας ευχαριστώ πολύ όλους για την επίσκεψη και τα σχόλια σας. Άννα μου, έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε αλλά όπως γράφω στο σχόλιο μου «Αυτή η γλυκιά προσμονή, ποτέ δε ξεχνιέται!» ::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
MARGARITA 04-10-2006 @ 01:29	Θαυμάσια αποτύπωση Κατρίνα μου....ποτέ δεν ξεχνιέται... ::smile.::
χρήστος 04-10-2006 @ 02:50	Τι κι αν χωρίσαμε στα δυο εγώ από μέσα μου ποτέ δε θα σε βγάλω. καταπληκτικός στίχος... καλημέρα
seizeTHEday 04-10-2006 @ 03:54	Μπράβο σου Κατερίνα! Η Μητρότητα είναι το παν, το όλον... Δε ξέρω τι λόγια να βάλω... Είναι κάτι που εμείς οι άντρες δεν μπορούμε να καταλάβουμε με τίποτα το μεγαλείο αυτό της γέννας. Φαντάζομαι όμως πως μπορεί -κάπως- να γίνει αυτό, μόνο εάν οι γοννείς της Ψυχούλας που γεννιέται είναι Μαζί και είναι Ένα... ::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
agrampeli 04-10-2006 @ 07:02	με seizeTHEday ::smile.:: ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ 04-10-2006 @ 09:50	Τα μάτια μου έκλεινα συχνά κι έμπαινα μες στο σώμα μου κι εγώ εκεί μαζί σου, μόνο οι δυο μας κι έμενα εκεί να σε κοιτώ, να σου μιλώ, σε κάθε κίνηση σου να σου χαμογελώ και να ανυπομονώ να ‘ρθει εκείνη η στιγμή, Η πιο γλυκιά προσμονή κι η πιο καυτή ανάσα… Η προσμονή και η ανάσα της μητρότητας… Εξαίρετο Κατερίνα… Καλησπέρα… ::smile.::
TAS 04-10-2006 @ 16:46	Απίστευτη τρυφερότητα Κατερίνα! Βαθύ συναίσθημα και Διαρκές! ::love.:: ::yes.::
AETΟΣ 05-10-2006 @ 21:40	Πολυ ωραιο τρυφερο!!!! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο