| |
Παρόλο που είχαμε γνωριστεί μέσα σε έναν βαρύ χειμώνα, ο ήλιος των ματιών σου έλιωνε τα χιόνια και ζέσταινε την καρδιά μου.
Το σπίτι μου ξανάγινε φωτερό και πρόσχαρο…
Μετά, όταν οι νύχτες μας έγιναν ειρηνικές και γαλανές, μου άρεσε να σου εκμυστηρεύομαι τις σκέψεις μου, χωρίς να μ΄ ενδιαφέρει τι (θα μπορούσαν να) λένε για μας· οι συνειρμοί αγγίζουν συνήθως απειλητικά…
Όμως, όσο περνούσε ο καιρός κι η πυκνή ομίχλη σκέπαζε τα πάντα γύρω μας, ήταν φανερό ότι είχε αρχίσει η περίοδος της μεγάλης αγωνίας…
Ένα βράδυ, καθώς τα πρώτα άστρα άρχισαν να τρεμοπαίζουν στον ουρανό, ένιωσα ότι ο τελευταίος δεσμός ανάμεσα σ΄ εμάς και στο παρελθόν μας είχε σπάσει.
Τότε κάτι άλλαξε μες στην ψυχή μου για πάντα.
Κατάλαβα ότι η σχέση μας ήταν ένα δράμα έρωτα και ζήλιας.
Γιατί εγώ ήμουν ένας ονειροπόλος κι εσύ ένα αίνιγμα…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
