| Εκείνες τις μέρες, μέσα σε μια βαρύθυμη συννεφιά, η μοναξιά σου μόνο τύψεις μπορούσε να σου ανανεώνει.
Κι η καρδιά σου χτυπούσε όλο και δυνατότερα.
Όντας λίγο ευφάνταστη και βλέποντας τα νέφη σαν λουλούδια του ουρανού, περίμενες πάντα κάτι: μια παροδική χαρά, ένα ακαθόριστο σκίρτημα, ένα πάθος ή ένα ξάφνιασμα, πιστεύοντας ότι σε κάθε γεγονός υπάρχει πάντα κι ένα καλό για τον άλλον.
Όταν πια απελπίστηκες για τα όνειρά σου, ήθελες να παραδεχθείς το πρωταρχικό σου σφάλμα.
Όμως ο παγερός εγωισμός σου δεν σε άφηνε…
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|