| Εκείνες τις μέρες, μέσα σε μια βαρύθυμη συννεφιά, η μοναξιά σου μόνο τύψεις μπορούσε να σου ανανεώνει.
Κι η καρδιά σου χτυπούσε όλο και δυνατότερα.
Όντας λίγο ευφάνταστη και βλέποντας τα νέφη σαν λουλούδια του ουρανού, περίμενες πάντα κάτι: μια παροδική χαρά, ένα ακαθόριστο σκίρτημα, ένα πάθος ή ένα ξάφνιασμα, πιστεύοντας ότι σε κάθε γεγονός υπάρχει πάντα κι ένα καλό για τον άλλον.
Όταν πια απελπίστηκες για τα όνειρά σου, ήθελες να παραδεχθείς το πρωταρχικό σου σφάλμα.
Όμως ο παγερός εγωισμός σου δεν σε άφηνε…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|