| |
περναει η ζωη απο διπλα μου
κι εγω την χαζευω
σαν να ειναι γιαπωνεζικη ποιηση
δεν καταλαβαινω λεξη
δεν καταλαβαινω ποιος πουστης εγραψε το σεναριο
λενε πως οι θρησκοι περνανε απο τον φοβο
στην αγαπη για τον Θεο
κι εγω λοιπον απο το τιποτα περναω στο κατι
ποιο ειναι αυτο;
Ξανα πισω στην γιαπωνεζικη ποιηση
απο την αρνηση περνω στην παρατηρηση
κι υστερα στην συνηθεια κι υστερα στην παραιτηση,
μα τι σκατα κανω;
κανω αυτο που με εκπαιδευσαν απο μικρο
να ειμαι λογικος
να μαι διαχειριστης του παραλογου
δεν θελω να ειμαι λογικος
εχει πιο πλακα να μην ειμαι
το τιποτα ειναι τιποτα
προτιμω τον προσωπικο μου εφιαλτη
απο τα νοικιαζομενα ονειρα των αλλων
το αντιμετωπιζω αραχτος
χωρις να κανω τα 2-3 πραγματα που κανουν οι ανθρωποι- κιονες
χωρις να διαμαρτυρονται για το βαρος
Ζω και περιμενω να με ανακαλυψουν
κατω απο τα ερειπια της εμμονικης αυτοκαταστροφης μου τασης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
