| |
Ψάχνω έναν φίλο απ’ τα παλιά, στο Γ1
Στην γειτονιά μου, λίγο πέρα από τα τρένα
Ένα φθινόπωρο ζεστό
ένα λιωμένο παγωτό
κι αυτά τα χέρια της γιαγιάς, τα ζαρωμένα
Ένα τραγούδι σκαρφαλώνει στο μπαλκόνι
Κάθε αμάξι που περνάει με αγχώνει
Μένει το ράδιο ανοικτό
και το παράθυρο κλειστό
κι εσύ που έφυγες, ρυτίδα στο σεντόνι
(ρ) Κι όσο ψάχνω το φως, τόσο χάνω τον δρόμο
Με σπασμένα φτερά κι ένα δάκρυ στον ώμο
Πάντα ήσουν εκεί της ελπίδας μου φάρος
Στη ψυχή μου θηλιά και στο χέρι τσιγάρο…
Ένας μαγνήτης στο ψυγείο σε κρατάει
κι ο ουρανός που σε κοιτά δεν μου μιλάει
στην κούπα κόκκινο κραγιόν
κι όμως το στόμα μου στεγνό
κάμει το αίμα μου κρασί και με κερνάει
Πάντα θα είμαι στα κρυφά αυτό που έχεις
όταν κοιμάμαι στα βαθιά να με προσέχεις
λειώνει στα μάτια το γυαλί
κι όταν δεν ρώτησα γιατί
ίσως κατάλαβες κι εσύ πως δεν μ’ αντέχεις
(ρ) Κι όσο ψάχνω το φως, τόσο χάνω τον δρόμο
Με σπασμένα φτερά κι ένα δάκρυ στον ώμο
Πάντα ήσουν εκεί της ελπίδας μου φάρος
Στη ψυχή μου θηλιά και στο χέρι τσιγάρο…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
