| |
Άρωμα από μεθυσμένο μέλι
Γράφει ο Αστέριος Ντούφας
Όταν τα χείλη σου αγγίζουν τα δικά μου,
η γη σταματά, κι ο κόσμος γίνεται μικρός.
Η καρδιά μου χτυπάει στον ρυθμό της ανάσας σου,
κι εγώ, αδύναμος, χαμένος στην αγάπη σου.
Το σώμα σου είναι η γη που θα ήθελα να αγγίξω.
Τα χέρια σου, απαλά και τρυφερά,
είναι οι χορδές που παίζουν το τραγούδι της καρδιάς μου.
Μαζί σου, η αγάπη γίνεται μια φωτιά.
Η φωνή σου, γλυκιά και γεμάτη υποσχέσεις,είναι ο ήχος που αναστενάζει μέσα μου.
Στο άγγιγμά σου βρίσκω την ολοκλήρωση,
κι όλη η ύπαρξή μου γίνεται μια μελωδία για σένα.
Εσύ είσαι το φως που φωτίζει τις νύχτες μου,
το άρωμα που γεμίζει τον αέρα μου.
Μέσα στη σιωπή σου, ακούω την αλήθεια,
και την αλήθεια αυτή, την καταλαβαίνω μόνο όταν σε κοιτάζω.
Είσαι ο έρωτας που μου χρωστά η ζωή,
και στον τελευταίο σου φιλί, βρίσκω την αιωνιότητα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
