| Μέρα-νύχτα τα ίδια
Κάθε μέρα πού περνά
συνεχώς τα ίδια
μ΄αραδιάζεις, με πετάς
μές στ΄αποκαϊδια...
Μ΄αραδιάζεις, με πετάς
μές στ΄αποκαϊδια.
Μέρα-νύχτα τα ίδια
σαν να ζούμε στα σκουπίδια
ψάχνουμε νέα ζωή
να ζήσουμε απ΄την αρχή.
Κάθε μέρα είμ΄εδώ
και σε περιμένω
επειδή σε αγαπώ
αλλού δεν πηγαίνω...
Κάθε μέρα είμ΄εδώ
και σε περιμένω.
Νύχτα-μέρα σ΄αγαπώ
όμως δεν σε ξέρω
θά΄θελα να είσ΄εδώ
γιατί υποφέρω...
Θά΄θελα να είσ΄εδώ
όμως δενσε ξέρω.
Μέρα-νύχτα τα ίδια
σαν αν ζούμε στα σκουπίδια
ψάχνοντας νέα ζωή
να ζήσουμε απ΄την αρχή.
Σαν ξυπνώ κάθε πρωί
εσύ έχεις φύγει
και γύρω παντού σιωπή
σαν θηλιά με σφίγγει...
Και γύρω παντού σιωπή
σαν θηλιά με σφίγγει.
Ίδια χθές, ίδια προχθές
όλα ίδια μένουν
μα είναι κάποιες φορές
πού σ΄αργοπεθαίνουν...
Ίδια χθές, ίδια προχθές
όλα ίδια μένουν.
Μέρα-νύχτα τα ίδια
σαν να ζούμε στα σκουπίδια
ψάχνοντας νέα ζωή
να ζήσουμε απ΄την αρχή...
Ψά-χνο-ντας-νέ-α-ζω-ή
να-ζή-σου-με-απ-την-αρ-χή
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|