| |
Οι πόρπες της καλογυαλισμένης ευαισθησίας έπεσαν,
μήτε μνήμη, μήτε συγχώριο στις πληγές
μιά κάποια άλλη τώρα προχωρώ.
Αδυνατώ να θυμηθώ τη στερνή πνοή
τώρα για ανάσες δανεικές παρακαλώ.
Άσπιλο πέπλο εσύ...
ποιά τάχα ζωή να μου χρωστάς;
Κλείσαν ένας - ένας οι παλιοί λογαριασμοί
Θάλασσες γίνηκαν οι τόκοι και μας πνίξαν.
Σαν κάπου να συναντήθηκαν οι λυγμοί
-πες το λάθος -
- ονόμασε το πρόβα θεατρική -
μάταιο πια να ζει ότι από καιρό έχει χαθεί
και όσοι απομείναμε εν ζωή,
στο τέλος ξεφύγαμε όλοι νεκροί!
esperia iris
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
