| |
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΣΣΑ (Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2024)
Αφού ταξίδεψες πιο πέρα από το φως,
φιλώντας τα’ άγιο χώμα της μητέρας Κρήτης,
σ’ ένα χωριό, που του βορίζει ο Ψηλορείτης,
σε παίρνει ο ρόχθος τώρα, αεροπορικώς
μες στη μεγάλη πολιτεία, να ταξιδέψεις
παλιών στιγμών αθιβολές να ζωντανέψεις …
Απ’ το Τυμπάκι ως τον Κεραμεικό τραβάς,
κρατώντας θύμισες θολές στα δυο σου χέρια,
σακατεμένη απ’ τα πολύπαθα σεφέρια,
μες στην ομίχλη του καιρού παραπατάς
αναζητώντας στη μεγάλη πολιτεία,
να ‘βρεις την κόρη σου, που λέγανε «Μαρία !» …
Το χειροκρότημα απ’ το βάθος της σκηνής,
σιωπές, ονείρατα κι ελπίδες αφυπνίζει,
σαν σκουριασμένος μεντεσές, ο χρόνος τρίζει,
γύρω είν’ ο ορίζοντας θλιμμένος κι αχανής
κι εσύ γυρνάς στην πολιτεία, τη μεγάλη,
σαν ταξιδιώτισσα, απ’ του Άδη τ’ ακρογιάλι …
Δεν θα ‘μ’ εκεί,
μα νοερά θ’ αφουγκραστώ
τ’ ανέγγιχτο «αχ !»,
γι’ αυτό και μόνο «ευχαριστώ !» …
Τρόπον τινά,
συνταξιδιώτης σου θα γίνω,
στους δρόμους της Αθήνας,
μόνη δεν σ’ αφήνω …
** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
