|
| Το ποτήρι μου άδειο, γεμάτο ντροπή | | | Το ποτήρι μου άδειο, γεμάτο ντροπή Γράφει ο Αστέριος Ντούφας | | Το ποτήρι μου άδειο, γεμάτο ντροπή
Γράφει ο Αστέριος Ντούφας
Στους δρόμους της νύχτας, τα φώτα θολά,
καπνός απ' το στόμα, μια ψυχή κουρασμένα βαριά.
Περπάτησα μόνος, σκιά στην βροχή,
τα βήματα κρύα σαν κενή προσευχή.
Τα μάτια μου κόκκινα, γυρεύουν μπελά,
σε μπαρ και σοκάκια που μυρίζουν φτηνά.
Γυναίκες με μάσκες, χαμόγελα σάπια,
σκορπάνε κορμιά τους, ψυχές που ’ναι άδεια.
Το ποτήρι μου άδειο, γεμάτο ντροπή,
με πόθους που σβήνουν σε κάθε γουλιά, ρηχοί.
Η λάμπα τρεμοπαίζει, το τζάμι θολό,
το είδωλό μου με βλέπει, γελάει στυφά κι αργό.
Ψέματα ντύθηκα, καπνός κι αποτσίγαρα,
οι νύχτες μου φίδια που σέρνονται πεινασμένα.
Ανάσα βαριά, σβησμένο κερί,
σε δρόμους που χάνεσαι χωρίς επιστροφή.
Ένα πιάνο στο βάθος, παίζει σιωπή,
το σώμα βουλιάζει στη βρώμικη γη.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
Kiriaki mat 11-12-2024 @ 20:02 | Βαρύ πιώμα βλέπω μπρος μου
Σαν ο νταλκας να ναι δικός μου
Τα μάτια κάρβουνο μέσα στο αίμα
Ακολούθαμε σαν να λες μ'ένα νεύμα
Ξοπισω σου περπατώ σιωπηλη
Σε σοκάκι με στριμώχνεις και λές με οργη
"τι θές; με ξέρεις μωρή;"
Μια σιωπή όμορφη μες στο σκοταδι
Τα λόγια σου τώρα σαν γλυκό χάδι
"Μπορεί να μαι κακός άνθρωπος να προσέχεις
Ξοπισω από άγνωστους μην τρέχεις"
Μου έκανε ωραία εικόνα και έγραψα αυτο
| | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|