| |
Απόψε βράδιασε νωρίς στις γειτονιές του κόσμου
βαρύς σεβντας του χωρισμού που μου 'χεις δώσει φως μου
πικρή μετράει η φυγή, μία ελπίδα δως μου
δεν φεύγει τίποτα μακριά, όλα ικεσία τρόμου.
Φωτιές ανάβουν στους βωμούς των περασμένων χρόνων
πληγές που τρέχουνε νερό στα βρώμικα των δρόμων
χαλά το σύννεφο βροχή στα κρίματα αιώνων
χάδι σου γύρεψα ζωή , χέρια μαχαίρια φόνων.
Τι το 'θελες; Μπορεί να ξεχαστούμε οι δύο μας
να σβήσει μνήμη και πνοή μες το αναφιλητό μας
να κατοικούν οι αγκαλιές ν'ανθίζουν στο μυαλό μας
μετά να χάνεται η μορφή πέρα απ' το σύνορο μας.
Μάγδα Δούκα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
