| Στην αυγή των κορμιών μας
Γράφει ο Αστέριος Ντούφας
Ξυπνάω στο φως που ανασαίνει πάνω σου,
η σάρκα σου ένας ύμνος στην αρχή της μέρας.
Τα χέρια μου, αργά, εξερευνούν το χάραμα,
γράφοντας ποίηση στο δέρμα σου,
καθώς ο ήλιος βρίσκει καταφύγιο
στην καμπύλη των γοφών σου.
Το κορμί σου είναι η πρώτη μου σκέψη,
μια θάλασσα που χύνεται στην άμμο μου.
Τα χείλη σου, ζεστά σαν τη γη που μόλις ξυπνά,
φέρνουν την αυγή στο στόμα μου.
Κάθε ανάσα σου, ένας ψίθυρος,
και κάθε ψίθυρος, ένας σεισμός.
Είμαστε φλόγα που καίει απαλά,
ένας ψίθυρος φωτός μέσα στη σιωπή.
Η αυγή δεν μας χωρίζει, μας ενώνει,
καθώς η μέρα ξεκινάει πάνω σου,
κι εγώ, χαμένος στο φως σου,
ξαναγεννιέμαι.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|