| |
Οὖλες τοῦ κόσμου τὲς λαλιές
Οὖλες νὰ τὲς λαλῶ
Τί νὰ τὸ καμνῶ
Διχἀγαπῶν θὲ νὰ εἰμί
Ἀνόητος ἐπὶ παντί
Διχἀγαπῶν εἰς ἀνθρωπόν
Πλάσμαν θὰ μ' ἀπανθρωπόν
Διχἀγαπῶν εἰς τὴν ζωήν
Τσίτσιρη θάναι ἡ ψυχήν
Πῶς θ' ἀγαπήσω Τὸν Θεόν
Ἂν μισῶ τὸν διπλανόν
Ἕτερον ἥμισυν πῶς θὰ ἡβρῶ
Ἂν ὀλῶς ἐχτιτσιολοῶ
Ἄραγες μόνος τῇ ταυλᾷ
Ὄνειρα θάν' ἀπατηλά
Διχἀγαπῶν θὲ νὰ μεινῶ
Ἄνευ καρκιὰν ν' ἀποθανῶ
Ἐλπίδας κραυγὴ νὰ παουρίζω
Στὰ πέλαγά μου ν' ἀρμενίζω
Νά 'ρθεῖ ἡ ὥραν ἡ εὐλογημένην
Νὰ ἡβρῶ τὸ ἄλλο μου τὸ ταίριν
Εἰδαλλῶς...
Διχἀγαπῶν θὲ νὰ μεινῶ
Ἄνευ καρκιὰν ν' ἀποθανῶ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
