| |
Οὖλες τοῦ κόσμου τὲς λαλιές
Οὖλες νὰ τὲς λαλῶ
Τί νὰ τὸ καμνώ
Διχαγαπὼν θὲ νὰ εἰμί
Ἀνόητος ἐπὶ παντί
Διχαγαπὼν εἰς ἀνθρωπόν
Πλάσμαν θὰ μ' ἀπανθρωπόν
Διχαγαπὼν εἰς τὴν ζωήν
Τσίτσιρη θάναι ἡ ψυχήν
Πῶς θ' ἀγαπήσω Τὸν Θεόν
Ἂν μισῶ τὸν διπλανόν
Ἕτερον ἥμισυν πῶς θὰ ἠβρώ
Ἂν ὀλὼς ἐχτιτσιολοώ
Ἄραγες μόνος τῇ ταυλᾷ
Ὄνειρα θάν' ἀπατηλά
Διχαγαπὼν θὲ νὰ μεινώ
Ἄνευ καρκιὰν ν' ἀποθανώ
Ἐλπίδας κραυγὴ νὰ παουρίζω
Στὰ πέλαγά μου ν' ἀρμενίζω
Νά 'ρθεῖ ἡ ὥραν ἡ εὐλογημένην
Νὰ ἠβρὼ τὸ ἄλλο μου τὸ ταίριν
Εἰδαλλώς...
Διχαγαπὼν θὲ νὰ μεινώ
Ἄνευ καρκιὰν ν' ἀποθανώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
