| |
ειδε απεξω την επιγραφη που εγραφε"ψωμι,γλυκο,καφε".Μαλιστα εκανε.Δεν του αρεσαν τα γλυκα.Δεν επινε ποτε καφε σε καφετεριες πολυ περισσοτερο σε φουρνους γιατι απλα δεν ηταν δεκαπενταχρονος.Πλησιασε στο παγκο.
-Εχει περισσεψει κανενα κουλουρι;Ρωτησε την πωλητρια.
-Καλησπερα και σε σας κυριε.Εχουμε ολικης και το διπλο.
-Το ολικης φανταζομαι εχει απαισια γευση.
-Το διπλο.
-Γιατι το λετε διπλο;
-Γιατι ειναι διπλο.
-Σε μεγεθος εννοειτε;
-Ακριβως
-Και το μονο γιατι δεν το λετε μονο;
-Μηπως τελικα δεν θελετε κουλουρι;
-Ποσο εχει το διπλο;
-ενα δεκα
-ειναι 6 το απογευμα-στις εννια θα κλεισετε κι οποια απο τα προιοντα μεινουν απουλητα θα τα πεταξετε.Θελω εκπτωση
-Κανετε λαθος ειμαστε σε συνεργασια με μια μη κερδοσκοπικη οργανωση που αναλαμβανει να δωσει τα προιοντα που μας περισσευουν σε αυτους που τα εχουν αναγκη
-σας δινω πενηντα λεπτα για το διπλο.Αληθεια πως σας φαινεται να τα ονομασουμε η κωλοτρυπιδα της Παρθενου Μαρια;
-Κυριε μην γινεστε χυδαιος και βλασφυμος.
-εξηντα λεπτα και το τηλεφωνο σας.
-ειστε χιουμοριστας.
-λοιπον;
-λοιπον τι;
-θα αγορασω ολα τα κουλουρια και τα ψωμια σας και τις τυροπιτες και ολα τα σφολιατα για να μην εχετε τι να δωσετε στην γαμημενη μη κερδοσκοπικη οργανωση σας ωστε οι μαλακες οι αποροι αστεγοι σας να φανε τ'αρχιδια τους.
-Αν εχετε τα χρηματα για να αγορασετε ολα αυτα ειμαι υποχρεωμενη να σας τα πουλησω
-Εκτος....
-Εκτος αν βγω ραντεβου μαζι σας.
Θα βγω ραντεβου μαζι σας αν αγορασετε ολα αυτα που ειπατε οτι θα αγορασετε κι υστερα τα δωσετε δωρεαν στην μη κερδοσκοπικη οργανωση που ερχεται εννια παρα.
-Εισαι μεγαλη καριολα.
-Με τα καθαρματα ναι.
Δεν ειμαι ο τυπος του ηρωα-το αντιθετο μαλλον.Εχω πληρη αδιαφορια για ολα και για ολους.Ομως οταν τον ειδα να την πιανει απο το μαλλι κατι μεσα μου επαναστατησε-δεν μπορουσαν να δω για ακομα μια φορα το λιονταρι η υαινα να ξεσκιζει το ελαφι την ζεβρα
Εβγαλα το πτησομενο μαχαιρι και του το καρφωσα μια δυο τρεις στο λαιμο.Οταν τελειωσα κι ενω εκεινος ψυχοραγουσε ειπα με ψυχραιμια στην πωλητρια να κατεβασει τα ρολα.Εξω ολα φαινοντουσαν ηρεμα.Μεσα ο τυπος τα τιναξε.Τον βαλαμε μεσα σε μαυρες σακουλες σκουπιδιων και τον πεταξαμε σε ενα καδο σκουπιδιων που ηταν σε ενα στενακι στην πισω πλευρα του καταστηματος.Την βοηθησα να καθαρισει τα αιματα.Υστερα εφτιαξε δυο δυνατους καφεδες.Περιμενα την εκρηξη της.Τωρα στα ματια της το καθαρμα ισως να ημουν εγω.Με κοιταξε στα ματια.
"πηγαινε γυρευοντας,μου ειπε"
Εχει περασει μια μερα.Οι ειδησεις δεν ανεφεραν για κανενα πτωμα που βρεθηκε σε καδο.
Καναμε το τελειο εγκλημα απο τυχη και γιατι πιστευαμε οτι το δικιο ηταν με το μερος μας.
Τωρα ξερω τι σκεφτεστε.Οτι ολο αυτο ειναι φανταστικο ψευτικο.Δεν υπαρχει τροπος να σας πεισω πως ετσι εγινε.Ειναι μια ακομα ιστορια απο τις 1000 ιστοριες που εχω γραψει.Δεν διαφερει σε τιποτα απο τις προηγουμενες κι απο τις επομενες.Αυτα σκεφτεστε κι ειναι λογικο.
Μερικες φορες ομως και το παραλογο υπο προυποθεσεις γινεται λογικο.Ποιος θα πιστεψει οτι αυτη ειναι η ομολογια μου;Ναι εγω τον σκοτωσα το καθαρμα γιατι τυποι σαν κι αυτον δεν αξιζουν να ζουν βεβαια ουτε τυποι σαν εμενα αξιζουν να ζουν τυποι που κρινουν τους αλλους και προσπαθουν να παρεμβουν στην φυσικη ροη των πραγματων.Τελοσπαντων η αστυνομια μπορει να απετυχε να βρει το πτωμα μπορει να αποτυχει να με συλλαβει αν δεν υπαρχει πτωμα δεν υπαρχει εγκλημα αν δεν υπαρχει εγκλημα δεν υπαρχει εγκληματιας.Η πωλητρια εγινε το κοριτσι μου.Την πηρα και φυγαμε-απλα γυρναμε τον κοσμο-εκεινη βρισκει δουλειες απο χωρα σε χωρα κι εγω γραφω και μπεκροπινω.Αυτη την στιγμη ειμαστε Ισπανια-Βαρκελωνη.Αν νιωθω τυψεις;Ενα καθαρμα λιγοτερο ειναι η απαντηση.Ποιος ειμαι εγω που θα το κρινω;Ποιοι ειστε εσεις αυτοι που θα με κρινετε;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
