| |
Να με θυμάσαι πως μπορείς
σα μια κούκλα ενοχής;
Που θολώνει μυαλά
Να μην πιστεύεις ότι εγώ
όπου και να ταχθώ
θα περνάω καλά
Γιατί μ εσένα
μια σελίδα μου,μοιάζει
κι αν ρωτήσεις ταιριάζει
με σταγόνες βροχής
Σου τραγουδάνε
και σε νότες περνάνε
στην καρδιά σ ακουμπάνε
όσο και να κρυφτείς
Να με θυμάσαι πως μπορείς
με μια μάσκα νεκρής;
Που τα λόγια της,λες
Μήπως νομίζεις πως κι εσύ
στης σιωπής το νησί
με λυπάσαι όταν φταις;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
