Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
133242 Τραγούδια, 271812 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μια χριστουγεννιατικη ιστορια
 
συντομα ο Πιπης καταλαβε δυο πραγματα οτι τις γκομενες που δεν γαμησε για χ,ψ λογους τις θυμοταν ακομα-δεν συνεβαινε το διο και με αυτες που ειχαν ανοιξει τα μπουτια για παρτη του.
το δευτερο ηταν πως δεν υπαρχει μια μεγαλη σε διαρκεια και καλη σε ποιοτητα ζωη.Μπορουσε το ενα μπορουσε το αλλο ποτε ομως και τα δυο.Συνηθως κανενα απο τα δυο-να αυτο μπορουσε να συνδιαστει.Ο Πιπης επρεπε να διαλλεξει μα στην πραγματικοτητα να διαλλεχτει.Ηξερε καταβαθως πως αν ειχε πηδηξει την παιδικη του φιλη Λολα η ζωη θα αποκτουσε ενα νοημα.Τωρα βολοδερνε και φυτοζωουσε χωρις λογο και αιτια.Το μονο παρηγορο ηταν πως ο χρονος περνουσε γρηγορα-για καποιον σαν κι αυτο αυτο ηταν ο παραδεισος.Ειχε βαλει σε λειτουργια ενα λογαριασμο επειβιωσης μονο και μονο για την περιπτωση που καποτε ανακαλυπτε πως εκανε λαθος πως η ζωη ειναι γλυκια και τα συναφη σιροπια.Περνουσε τα τελευταια χρονια μια φαση δεν ηξερε πως να την περιγραψει η οποια τον ειχε κανει να κοψει το τσιγαρο το αλκοολ το μαυρο και το ασπρο.Δεν τον τραβουσε ποια η οποια καταχρηση και μαλλον ειχε αρχισει να γερναει να περνουσε κλιμακτηριο και αυτος δεν ηξερε τι και πως.

Παραμονη Χριστουγεννων του 24 ενεδωσε σε ενα κουπονι 5 ευρω που του εδινε ο Οπαπ να παιξει ΚΙνο.Το κινο αλλη μια καταχρηση το ειχε κοψει κανα χρονο ωντας ουτε χαμενος ουτε κερδισμενος απλως το βαρεθηκε οπως τοσα και τοσα αλλα.Μπηκε παλι σε ενα πρακτορειο επαιξε το δωρεαν δελτιο του και γυσισε σπιτι.Το δελτιο ηταν να βγαλει 7 αριθμους με τυχαια επιλογη δηλαδη επιλογη του μηχανηματος χωρις πολλαπλασιαστη σε 5 διαδοχικες κληρωσεις.

Εφτιαξε εναν καφε με το δελτιο πανω στο τραπεζι.Το κοιτουσε το ξανακοιτουσε κι οσο γινοταν αυτο τοσο στραβωνε.Καποια στιγμη μιση ωρα μετα θα μπορουσε να σκαναρει το δελτιο να δει αν κερδιζε αφου οι 5 κληρωσεις ειχαν γινει διαδοχικα πηρη το χαρτι στα χερι και το εσκισε σε δυο κομματια.Τα δυο κομματια του δελτιου τα εριξε στα σκουπιδια.Πηρε την σακουλα σκουπιδιων βγηκε εξω στο δρομο διεσχισε τρια στενα εφτασε στον καδο και πεταξε την σακουλα μεσα.Οταν γυρισε στο διαμερισμα του ενιωθε ηδη καλυτερα.Εβαλε την αποκοσμη μουσικη του γερμανου Roland Kayn και καθισε σε μια καρεκλα μεσα στο ημιφως ωντας σε μια περιεργη νοητικη κατασταση.Περασαν 2 ωρες.

Περασαν 2 ωρες.Πιαστηκε ο κωλος του.Κατουριοταν.Πειναγε.Ξεπεταξε τα δυο πρωτα κι αποφασισε να ασχοληθει με το τριτο.Ειχε μπει απο οτι φαινεται στο ρολο του αστου που ειχε προνοησει κι ειχε παρει καμποσα σνιτσελ χοιρινα και τα ειχε χωσει στον καταψυκτη του αφενως να εχει κατι να φαει κι απο την αλλη να μην αγχωνεται με το τι να φαει τις προσεχεις μερες.Σε λιγο στο πιατο του ηταν τα 2 πρωτα σνιτσελ που ειχε ξεπαγωσει πριν μερικες ωρες μουσταρδα αβοκαντο και ψωμι.τΟ Τυχαιο το συμπτωματικο το αχανες το απειρο δηλαδη ο Θεος αν θελουμε(θελουμε;)να το προσωποποιησουμε τον ειχαν κρατησει μεχρι εδω ζωντανο.Ειχε βεβαια απωλεσει την ψυχικη του υγεια ζουσε σε απολυτη απομονωση δεν δουλευε δεν ειχε την παραμικρη φιλοδοξια κι η αυτοκτονια ηταν τοσο συχνη οσο το εντατικο βουρτσισμα των δοντιων δηλαδη 6-7 φορες την ημερα.Μαλιστα αυτα τα δυο τα ειχε συνδιασει δηλαδη την αυτοκτονια και το βουρτσισμα.Ποιος νεκρος αραγε βουρτσιζει τα δοντια του.Πιστευε οτι οσο εβρισκε λογω να τα βουρτσιζει ειχε λογο να ζει.Μετα απλα συνεχισε να ειναι μονος με την σκεψη του και την μουσικη του.

(Γνωρισε πολλους ανθρωπους που συνηθως υπερτερουσαν απο εκεινον στο θεμα της αυτοπεποιθησης.Διαολε δεν ηξερε πως αυθυποβαλουν τον εαυτο τους.Τι ψεμματα τον ταιζαν
Οι ιδιοι ανθρωποι οι γαμαω και δερνω δεν μπορουσαν να μεινουν μονοι με τον υπεροχο εαυτο τους.Προσπαθουσαν να ειναι συνεχως απασχολημενοι με κατι.Θα μου πεις κι αυτο που το ηξερε.
Ακουγε εβλεπε διαισθανοταν.Εκεινος σαν γνησιος γονος των ψαριων πνιγοταν στην αρχεγονη θαλασσα κι εκεινοι πνιγονταν στην στερια.Αν δεν μιλαμε για ανθρωπους που δεν μιλαμε αυτο ειναι προβλημα.

Ο χρονος οπως ειχε σκεφτει και πριν περναγε γρηγορα ειτε για καλο ειτε για κακο.Αν δεν αντιστεκεσαι στην ορμη του μπορει να σε ταξιδεψει παντου και πουθενα.Αν πας κοντρα ταλαιπωρησαι.Σκεφτηκε πως απλα ρολαρε δεν ηταν με κανεναν ουτε με τον εαυτο του
ουτε μπορουσε να δημιουργησει εχθρους και δαιμονες.Αν αυτο ακουγοταν σαν χιπισμος
τοτε κατι ειχε κανει λαθος.Η γενια του πολυτεχνιου ξεζουμισε την ελλαδα.μπορουσε να πλασει
καλυτερους ανθρωπους κι οι τελευταιοι να κυβερνησουν.Δειτε τι κανουν στο κοσμο μισο αιωνα μετα και βγαλτε τα συμπερασματα σας.

Ο Πιπης σκεφτοταν σαν να ειχε ενα αορατο κοινο που ηθελε να κερδισει.Ηθελε να απολογηθει;
Καποιους για να ξεσπασει χωρις να του φερουν αντιρρηση;Να παιζει σκακι κουνοντας ποτε τα ασπρα και ποτε τα μαυρα-σιγουρος νικητης;Αυτο ηταν λοιπον;Δεν ηθελε να χασει;Γι αυτο πεταξε το χαρτακι κινο;Ηταν μια ζωη χαμενος κι ηταν το τελευταιο σκηνικο με το δελτιο η σταγονα που ξεχυλισε το ποτηρι.Κι ομως λογο καποιας σπανιας ανιατης ασθενιας η σκεψη του αντιστραφηκε αντι να ηρεμισει γνωριζοντας οτι εκανε το σωστο επαναστατησε εξαιτιας μιας ματαιης ελπιδας.Δεν μπορουσε να ξεριζωσει την ελπιδα την αγρια υστατη ελπιδα απο τα σωθικα του.Ηταν σαν θρησκοζομπι που πηγαινε πως πηγαινε απο που και που πηγαινε.)
)
σε 32 δευτερα ηταν στο δρομο.σε25 δευτερα εξω απο τον καδο.Δεν μπορουσε να ξεχωρισει την σακουλα.Ολες ηταν ιδιες.Εβγαζε μια μια και την ψαχουλευε.Σε λιγο ειχε μαζεψει ενα σωρο απο υπολειμματα τροφων κωλοπειπερ κι οτι μπορεις να φανταστεις στο δρομο.Καποιος γειτονας σταματησε και τον ρωτησε τι κανει.Αυτος του ειπε τιποτα και συνεχισε.Μαλλον καποια περιεργη οψη ειχε και ο γειτονας το εβαλε στα ποδια.Με τα πολλα ο Πιπης βρηκε την σακουλα του.Βρηκε
το σκισμενο δελτιο κι επεστρεψε σπιτι του.

Ενιωθε την στιγμη.Ανοιξε την εξωπορτα.Μικροφωνα εμφανιστηκαν μπροστα του για μια δηλωση φωτορεπορτερ τον πολιορκησαν.Μπηκε στο διαμερισμα του.10 ανηλικες τον περιμεναν με τις νυχτικιες τους.Αυτος ηξερε οτι ειχε ερθει το πληρωμα του χρονου.Ηρθε η ωρα να κερδισει.
σκαναρε το δελτιο

σκαναρε το δελτιο ενω ο αι βασιλης κι ο χριστος πινανε τσιπουρα.μια γιαγια βγηκε γυμνη στο πεζοδρομιο να ταισει τις αδεσποτες γατες.οι γατες δεν ηθελαν αποφαγια αλλα ζωντανο κρεας.ηταν πολλες κι ειχαν το δικιο με το μερος τους.Ενας οδηγος αστικου λεωφορειου μπορουσε να ζησει χωρις πιστη και το εκανε αλλα δυσκολευοταν να ζησει χωρις αγαπη-αγαπη για την γυναικα του τα παιδια του τον ιδιο του τον εαυτο δεν ηξερε αν εχανε τον εαυτο του ή μολις τον βρηκε και δεν μπορουσε να αντεξει την διαπιστωση την αληθεια.τελειωσε η βαρδια του κι αντι να παραδωσει το λεωφορειο βγηκε εθνικη σε μια ωρα ηταν κορινθο .κΟΝΤΟΣΤΑΘΗΚΕ
ΚΙ υστερα πατησε το γκαζι.Οι ειδικοι θα πρεπε να εξηγησουν πως ενα λεωφορειο που εκανε την διαδρομη ηλιουπολη σταθμος δαφνη βρεθηκε στο βυθο του ισθμου της κορινθου.

μερικα δευτερα δεν διαρκει ο οργασμος;μερικα δευτερα διαρκει να σκαναρεις το δελτιο του οπαπ.νομιζεις οτι εχει να κανει με μαγεια αλλα ειναι αριθμοι απλα και πιθανοτητες.δεν υπαρχουν νικητες αλλα περισσοτερο ή λιγοτερο χαμενοι.κανεις δεν ρεφαρει επιζεις απο το πρωτο κυμα μεχρι το επομενο θα βρεθει εκεινο το κυμα κι εσυ σε εκεινη την ψυχολογικη κατασταση που θα σε τσακισει θα σε ρουφηξει θα σε εξαφανισει απο προσωπου γης.Το δελτιο δεν κερδιζε.Μπηκε σε λαβυρινθο σκεψεων που η ανταμοιβη αν ηταν τυχερος θα ηταν το κενο.

Απο τις σκεψεις του τον εβγαλε ο ηχος μουσικης-χριστουγεννιατικης μουσικης.Τι διαολο σκεφτηκε-μηπως εχω παραισθησεις;Μπας κι ηταν καποιος ιος που μου μολυνε τα αρχεια;(αυτο δεν κανουν αραγε οι θρησκειες;)Μπα οχι.Η μουσικη ακουγοταν εξω απο το σπιτι.Κοιταξε εξω στο δρομο δεν υπηρχε κανενας και τιποτα.Αυτοσυγκεντρωθηκε.Τιποτα.Αρχισε να ανοιγει και να κλεινει πορτες ακολουθωντας την μουσικη περνωντας απο δωματιο σε δωματιο.Εφτασε στην πορτα ανασφαλειας.Οταν την ανοιξε η μουσικη ακουγονταν πιο δυνατα.Αρχισε να ανεβαινει την σκαλα με κατευθυνση την ταρατσα.Ανοιξε μια πορτα.Τοτε ειδε αυτο.Ενα ελκυθρο καμποσοι ταρανδοι κι ενας αιβασιλης απο το κωλο του αι-βασιλη φωτιζονταν λαμπιονια κι ακουγονταν η μουσικη που λεγαμε.

Ο Πιπης νομιζε οτι η θλιψη του η μοναξια του η χωρις πυξιδα/ελπιδα ζωη του τον ειχε ανταμοιψει στο τελος.Η εκδικηση της γυφτιας ή κατι τετοιο.Σαν ετοιμος απο καιρο ανεβηκε στο ελκηθρο με το χαμογελο της τζοκοντα και αφεθηκε στον παππου.Εκεινος του εριξε μια ματια εκανε χοχοχο και ξεκινησαν για την γροιλανδια/ανυπαρξια.

-αυτοκτονησε;
-ετσι φαινεται
-ειχε προβληματα;
-ξερεις κανενα χωρις προβληματα;αυτος ηταν δειλος και δεν ηθελε να τα αντιμετωπισει.
-λενε οτι ειχε ψυχολογικα
-τεμπελια ειχε.δεν ειχε δουλεψει μια μερα στην ζωη του.
-που το ξερεις;
-μου το ειπε η ρουλα που της το ειπε η κουλα που το εμαθε απο τη τουλα.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      μικρες ιστοριες 2
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κανεις δεν ειναι ικανος μεχρι να γινει
 
koyloykakoselias
25-12-2024 @ 12:41
::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλημέρα Νίκο. Χρόνια πολλα. Καλά Χριστούγεννα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο