| |
ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ
Ο πόνος μου έχει γιγαντωθεί
λιθαράκι-λιθαράκι απο πολλούς
και ορθώθηκε τείχος και σχήμα παίρνει
της δικής μου μορφής.
Κι έχω ένα άγαλμα να με κοιτά
στης ψυχής μου τον τόπο.
Και δεύτερο στέκει εκεί του καημού μου
πετραδάκι-πετραδάκι χτισμένο από το σωρό
των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων
με κοιτά και μου κρύβει τον ορίζοντα.
Και τρίτο από αγκάθια αυτή τη φορά.
Τα χαμένα όνειρα που μαράθηκαν
και τόσοι ήταν αυτοί που τό΄καναν
να σταθεί εκεί άλαλο.
Και βλέπω τι έχτισαν και πότισαν
στον τόπο της ψυχής μου κάποιοι.
Και λέω πως ο τόπος αυτός δικός μου είναι
και δε θέλω ξένα πράγματα εκεί.
Και ευθύς γκρεμίζω και ξεριζώνω.
Να γίνει πάλι όπως ήταν καθάριος
λουσμένος στο φως
Το μάτι να κοιτά πέρα μακριά χωρίς εμπόδια
και η ψυχή μου ήρεμη να περιφέρεται
σε ότι την αναπαύει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
