| |
Χαλάς την τάξη
Ψάξε στις λέξεις και μέτρα τις ιδέες
μέσα σε μύθους κατασκήνωσε αν θες
και σε κιτάπια ψάξε για πατρίδες νέες
ζήσε το σήμερα και ξέχασε το χθες.
Φτερό στης νομοτέλειας τη δίνη
τί είναι λάθος, τί σωστό
ποιος θα το κρίνει?
Ψάχνεις απάγκιο να στεγάσεις τα όνειρά σου
και κλαις τις νύχτες τις αφέγγαρες κρυφά.
Ποιο Γολγοθά ανέβηκες σέρνοντας τα δεσμά σου
ξόφλησες της ζωής το χρέος, ή κείνη σου χρωστά?
Μες της ραστώνης σου την νηνεμία
για λύσεις ψάχνεις,
μα απάντηση καμία
Φρούδες ελπίδες και μεγάλες προσδοκίες
τον κόσμο τούτο δεν τον έμαθες ποτές
ακροπατούσες και μιλούσες για αξίες
κανείς δεν άκουγε, ποιος νοιάζονταν γι αυτές
Λύκοι αλυχτούσαν, πεθαίναν περιστέρια
Κοίτα ψηλά
Μόλις σκοτώσανε τ’ αστέρια
Και ένα χέρι λαχταρούσες να σε ακουμπήσει
Κάποιο ίσως χάδι τρυφερό, ένα γλυκό φιλί
Μια ζεστή αγκάλη μέσα της να σε κλείσει
να βρεις κουράγιο, παρηγόρια, θαλπωρή
Τούτος ο κόσμος δεν πρόκειται ν’ αλλάξει
δεν έχουν θέση εδώ ρομαντικοί.
Χαλούν την τάξη.
Ββ2025
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
