| Ήσουν για μένα θησαυρός
κι αληθινό χρυσάφι
μα μου’ γινες βαρύς σταυρός
και πάνε όλα στράφι
μακριά σου ήλιος αμαυρός
γκρι την καρδιά μου βάφει.
Άμα μ’ αγαπάς ακόμα
και ζητάς τ’ αδρό μου σώμα
να μου κάνεις μια θυσία
για εμένα τον μποέμ,
να’ ναι πριν να γίνω λιώμα
το μεθυστικό σου στόμα
άλμα στην αθανασία
μες στον κήπο της Εδέμ.
Για πρόσεξέ με να χαρείς
εμένα το σκουπίδι
στα χέρια σου σαν προχωρείς
πως γίνομαι παιχνίδι
και της ζωής μου της νεκρής
οξύ είσαι λεπίδι.
Άμα μ’ αγαπάς ακόμα
και ζητάς τ’ αδρό μου σώμα
να μου κάνεις μια θυσία
για εμένα τον μποέμ,
να’ ναι πριν να γίνω λιώμα
το μεθυστικό σου στόμα
άλμα στην αθανασία
μες στον κήπο της Εδέμ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|