| |
Την ώρα που ταξίδευες μακραίνοντας στη νύχτα
Στο πλάϊ σου καθόμουνα.. σαν ζωντανή σκιά
Και ψέλλιζα τα όνειρα του μέλλοντος τα μύχια
.. Αντί σκιές το σώμα μου να έχεις αγκαλιά...
Κι ένα αμυδρό χαμόγελο σου σπάραζε τα χείλη
Χαρά μαζί και έλλειψη.. το δέος του κενού
Και κάθε που σου άνοιγε το άγνωστο μια πύλη
Στα μάτια σου χανότανε το φως του δειλινού...
Την ώρα που χιλιόμετρα με άφηνες ξοπίσω
Για χάρη σου ικέτευα τον έναστρο ουρανό
Να στείλει κάποιο σύννεφο.. να σε γυρίσει πίσω
Και στη βροχή του έρωτα να πέσω να πνιγώ...
...
Μα έφυγες.. κι απόμεινα μονάχη μου και πάλι
Σε άδειο σπίτι.. άψυχο.. τις ώρες να μετρώ
Ώσπου ξανά το στήθος σου νά 'χω για προσκεφάλι
Την ευτυχία στην καρδιά που λάτρεψα να βρω...
16-3-2009
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
