Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
133937 Τραγούδια, 272539 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θόδωρος Αγγελόπουλος
 Έφυγε σαν σήμερα...24 Ιανουαρίου 2012
 




Οι γυναίκες περισσότερο από τους άνδρες είναι τραγικές φιγούρες. Η μητέρα μου, για παράδειγμα, κάποιες φορές ήταν η Αντιγόνη ή άλλες φορές η Εκάβη. Στη ζωή της έπαιξε διαφορετικούς ρόλους.

Τα βραβεία είναι βραβεία, αλλά πρέπει ακόμα να πω αυτή την ιστορία. Και το να είσαι απλός είναι το πιο δύσκολο πράγμα.

Στο Ταξίδι στα Κύθηρα (1984) το ταξίδι είναι στην πραγματικότητα μια επανεπεξεργασία του μύθου της Επιστροφής του Οδυσσέα σύμφωνα με έναν μύθο που προηγήθηκε του Ομήρου. Παρόμοια με την εκδοχή του Δάντη, υπάρχει μια προ-ομηρική εκδοχή που ο Οδυσσέας απέπλευσε ξανά αφού έφτασε στην Ιθάκη. Έτσι η ταινία γίνεται περισσότερο μια αποχώρηση παρά μια επιστροφή στο σπίτι.
Έχω μια μαλακή θέση για τα αρχαία γραπτά. Πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο. Όλοι απλώς αναθεωρούμε ιδέες που οι αρχαίοι αντιμετώπισαν πρώτοι.

Παρ' όλες τις δυσκολίες, όλες τις απογοητεύσεις και τις κακουχίες, η δημιουργία ταινιών είναι τελικά μια ανθρώπινη περιπέτεια...

Ο Μεγαλέξανδρος (1980) περιλαμβάνει τη μεταμόρφωση ενός ατόμου σε τύραννο. Δεν στοχεύει μόνο στο φαινόμενο του φασισμού ή του σταλινισμού, αλλά και σε κάθε είδους εξουσία. Η άποψη που εκφράζεται στον Μέγα Αλέξανδρο είναι αυτή του κινδύνου μετατροπής οποιασδήποτε εξουσίας, ανεξάρτητα από το πόσο καλές ήταν οι προθέσεις της στην αρχή, σε δεσποτισμό.

Οι κυνηγοί (1977) αντικατοπτρίζει πώς ένας άνθρωπος της γενιάς μου βλέπει την ελληνική ιστορία, μια ιστορία της οποίας η συνέχεια συνδυάζεται με τα χρόνια της δικής μου ζωής. Είναι μια μελέτη της ιστορικής συνείδησης της ελληνικής αστικής τάξης. Στην Ελλάδα η άρχουσα τάξη φοβάται την ιστορία και γι' αυτό την κρύβει.

Ο θίασος (1975) Οι Έλληνες έχουν μεγαλώσει χαϊδεύοντας νεκρές πέτρες. Προσπάθησα να κατεβάσω τη μυθολογία από τα ύψη απευθείας στους ανθρώπους.

Μέρες του '36 (1972) Η δικτατορία ενσαρκώνεται στην επίσημη δομή της ταινίας. Η επιβεβλημένη σιωπή ήταν ένας από τους όρους με τους οποίους δουλέψαμε. Η ταινία είναι... φτιαγμένη με τέτοιο τρόπο που ο θεατής αντιλαμβάνεται ότι εμπλέκεται λογοκρισία.

Τι θέλω να συμβεί; Θέλω απλώς η ζωή μας εδώ να γίνει πιο ανθρώπινη. Πρέπει να επιστρέψουμε σε εκείνα τα μέρη για να βρούμε πολλά από αυτά που είναι ακόμα σημαντικά και αυθεντικά στη ζωή μας.

Το βλέμμα του Οδυσσέα (1995) Κάθε κινηματογραφιστής θυμάται την πρώτη φορά που κοίταξε μέσα από το φακό μιας κάμερας. Είναι μια στιγμή που δεν είναι τόσο η ανακάλυψη του κινηματογράφου αλλά η ανακάλυψη του κόσμου. Έρχεται όμως μια στιγμή που ο σκηνοθέτης αρχίζει να αμφιβάλλει για την ικανότητά του να βλέπει πράγματα, όταν δεν ξέρει πια αν το βλέμμα του είναι σωστό και αθώο.

Το μετέωρο βήμα του πελαργού (1991) Στην αντιμετώπιση των συνόρων, των ορίων, της μίξης γλωσσών και πολιτισμών σήμερα, προσπαθώ να αναζητήσω έναν νέο ανθρωπισμό, έναν νέο τρόπο.

Το Τοπίο στην ομίχλη (1988) δεν είναι μόνο δύο παιδιά που αναζητούν τον πατέρα τους. Είναι ένα ταξίδι που είναι η μύηση στη ζωή. Στο δρόμο μαθαίνουν τα πάντα - αγάπη και θάνατο, ψέματα και αλήθεια, ομορφιά και καταστροφή. Το ταξίδι είναι απλά ένας τρόπος να εστιάσουμε σε αυτό που μας δίνει η ζωή σε όλους.

Ο μελισσοκόμος (1986) Είναι μια χειρονομία απελπισίας στο τέλος, αλλά τη στιγμή που ανατρέπει τις κυψέλες, προσπαθεί να επικοινωνήσει χτυπώντας στο έδαφος με τον τρόπο που χτυπούν οι κρατούμενοι. Γιατί είναι δέσμιος μιας κατάστασης και προσπαθεί να επικοινωνήσει με γεγονότα του παρελθόντος... Οι μελισσοκόμοι είναι ποιητικά όντα. Έχουν σχέση με τη φύση και η συλλογή μελιού είναι σαν μια καλλιτεχνική δραστηριότητα. Επικοινωνεί με συναισθήματα και στο τέλος δεν μπορεί να συνεχίσει αυτή την επικοινωνία. Η τελευταία χειρονομία απελπισίας του στρέφεται επίσης εναντίον των ίδιων των μελισσών, όπως ένας γλύπτης θα πέθαινε ρίχνοντας το άγαλμά του πάνω του.

σχετικά με το να κερδίσω μόνο το βραβείο της κριτικής επιτροπής στις Κάννες για το βλέμμα του Οδυσσέα (1995) και όχι τον Χρυσό Φοίνικα. Αν αυτό έχεις να μου δώσεις, δεν έχω τίποτα να πω.

Ο κινηματογράφος δεν είναι πια μπροστά από το κοινό. Έπεται. Η σοβαρή κινηματογραφική κριτική πεθαίνει σιγά σιγά. Δεν μπορώ να προβλέψω πώς θα είναι ο κινηματογράφος αύριο, η πορεία φαίνεται αβέβαιη. (2007)


www.imdb.com



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 0
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

πανω στα ιχνη...... του καιρου
 

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο