| |
Αβάσταχτος ο πόνος μου
Συννέφιασε ο Ουρανός
σκοτείνιασε η πλάση
έμεινα πάλι μοναχός
την χαρά έχω χάσει...
Έμεινα πάλι μοναχός
την χαρά έχω χάσει.
Αβάσταχτος ο πόνος μου
έχω μείνει μόνος μου
μόνη έμεινε η καρδιά
μονάχη σαν την καλαμιά.
Είναι ο πόνος μου βαρύς
πολλά τα βάσανά μου
από την πίκρα την πολλή
στενάζει η καρδιά μου...
Είναι ο πόνος μου βαρύς
πολλά τα βάσανά μου.
Ατέλειωτες είν΄οι νυχτιές
η ώρα δεν περνάει
μόνος ζώ δύσκολες στιγμές
η μοναξιά πονάει...
Ατέλειωτες είν΄οι νυχτιές
η μοναξιά πονάει.
Αβάσταχτος ο πόνος μου
έχω μείνει μόνος μου
μόνη έμεινε η καρδιά
μονάχη σαν την καλαμιά.
Μοναχός μου όταν βρεθώ
θυμάμαι και πονάω
αυτή ακόμη αγαπώ
πάντα την αγαπάω...
Αυτή ακόμη αγαπώ
θυμάμαι και πονάω.
Σκληρή πού είναι η ζωή
με όσους αγαπάνε
ολημερίς, ολονυχτίς
αβάσταχτα πονάνε...
Σκληρή πού είναι η ζωή
με όσους αγαπάνε.
Αβάσταχτος ο πόνος μου
έχω μείνει μόνος μου
μόνη έμεινε η καρδιά
μονάχη σαν την καλαμιά...
Μό-νη-έ-μει-νε-η-καρ-διά
μο-νά-χη-σαν-την-κα-λα-μιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
