| |
Πάει καιρός που περιμένω ένα ζεστό σου βλέμμα, μια γλυκιά σου ματιά αλλά μάταια.
Είναι σαν τον χειμώνα στην Αθήνα· δεν έρχεται ποτέ…
Μόνο κάτι γκρίζα σύννεφα έχουν απλωθεί μέσα στις καρδιές μας, η ατμόσφαιρα τρυφερότητας και χαδιών, που υπήρχε κάποτε ανάμεσά μας, χάθηκε προ πολλού κι εμείς έχουμε φτάσει στο σημείο να κοιταζόμαστε με τον πανικό μιας εξαντλημένης διάθεσης !
Ενώ ξέρουμε ότι μπορούμε κι οι δυο μας να έχουμε κάτι κοινό, δεν μας αρκεί !
Ίσως χρειαζόμαστε ένα σφοδρό ξάφνιασμα που θα μας πλημμυρίσει ελπίδες !
Ή, πιθανόν, να πρέπει ν΄ αγωνιστούμε για να θρέψουμε μια ακόμα ελπίδα…
Περπατώντας σ΄ ένα δρόμο δίχως άκρη…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
