| |
Το κλάμα που γιατρεύει την ψυχή,
δεν ζήτησε τα ρέστα για να μπει
μες στης καρδιάς τα υπόγεια.
Μόνο ένα λυχνάρι φωτεινό
για να φωτίσει τον καιρό,
να δώσει νόημα στα λόγια.
Έλα ψυχή μου πλάνταξε στο κλάμα.
Πότισε με τα δάκρυα τις λέξεις.
Μήπως ανθίσουνε σαν θαύμα,
όσα δεν τα μπορείς να τα αντέξεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
