| |
Στάχυ που δέρνεται η ψυχή
απ’ τον ψυχρό αγέρα.
Χαμοπετάει μια ταραχή
σαν σιγοσβήνει η μέρα.
Λέξεις κολλούν στην ξέρα
του πιο λειψού μου λογισμού
σαν πλέει ο νους γαλέρα
σε σε π’ αλάργεψες γι’ αλλού.
Στ’ άκουσμα τούτου του λυγμού
η ανάσα σου σκουριάζει
εντός του στείρου στεναγμού
κι όλα τα σκοτεινιάζει.
Τούτον το μαύρο στίχο
μουτζούρα αφήνω σε άσπρο τοίχο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
