| |
Φαντάσου να ‘ρθει στη ζωή σου ένας ξένος,
να γίνει ο κόσμος σου, όλος δοσμένος.
Να θέλει να σε μάθει, να σε ζει,
να κάνει τα πάντα, για να ‘σαι εσύ.
Να σ’ έχει μπροστά του, απλή, τρυφερή,
χωρίς να ζητά να φανείς λαμπερή.
Το βλέμμα σου δείχνει ταξίδια κρυμμένα,
κι εκείνος να λέει: "Εσύ είσαι για μένα."
Να διψά για το χρόνο, το νου, το κορμί σου,
να καίγεται μόνο για ενα φιλί σου.
Να κάνει ό,τι λέει, να σου κραταει το χέρι,
να υπαρχει για σένα μονάχα ενα ταίρι.
Να του λες "μου λείπεις" και σε μια στιγμή,
να φτάνει κοντά σου, να δίνει ζωή.
Να μη βλέπει βράδυ, να μη νιώθει κρύο,
να λέει "με σενα διαγραφω τ' αντίο !!!!."
Να δίνει αγάπη στα πιο απλά,
να κάνει τον κόσμο σου μια ζωγραφιά.
Να είναι εδώ, κι ας είσαι εκεί,
να είναι το φως σου σε καθε στιγμή.
Να μη φοβάται το μέσα σου χάος,
να μπαίνει βαθιά του, να γίνεται φάρος.
Να ανοίγει κουρτίνες, να φέρνει το φως,
να λέει "μαζί σου κι εγώ δυνατός."
Να ρίχνει τα τείχη, να χτίζει ζωή,
να σβήνει το "δεν", να γκρεμίζει τα "μη."
Να στέκει κοντά σου, να ζει, να γελά,
κι εσύ να του λες: "η αγαπη γυρνά."
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
