Είμαι εκείνη η παλιά ζωή
Που αφησες πίσω σου με λόγια
Μια οθόνη αναλογική
που την προσπέρασαν τα χρόνια
Νιώθω να είμαι μόνο μια στιγμή
που κράτησε έναν αιώνα
Ίσως να είσαι μια φωνή κι εσύ
που όλο ξεχνάει τον κανόνα
Πάει καιρός
που η αγάπη είχε θάλασσες
τα όνειρά μας
στ’ ανοιχτά ψυχή ν’ αλλάξουν
πάει καιρός
σαν το φεγγάρι που μου χάλασες
σε ποια ακτή
δυό μάτια ακόμα θα κοιτάξουν
Είμαι εκείνη η παλιά πληγή
Απωθημένο και φυγή σου
μια διεύθυνση φανταστική
που θα βρεθώ ξανά μαζί σου ..
