| Μιά ζαριά είν΄η ζωή
Ποτέ δεν ήσουν δικιά μου
ήσουν όμως στην καρδιά μου
αλλά πήρες άλλο δρόμο
και με κέρασες με πόνο...
Καί με κέρασες με πόνο.
Μιά ζαριά είν΄η ζωή
μιά ζαριά ήσουν κι΄εσύ
έπαιξα και έχασα
όμως δεν σε ξέχασα.
Δεν σε νοιάζει άν πονάει
ούτε άμα αγαπάει
μιά καρδιά ερωτευμένη
πού΄ναι όμως πληγωμένη...
Μιά καρδιά ερωτευμένη.
Πεταμένοι σε μιάν άκρη
στέρεψε όμως το δάκρυ
τώρα ζούμε πιά στο κρύο
μία κι΄ένας, όχι δύο...
Μία κι΄ένας, όχι δύο.
Μιά ζαριά είν΄η ζωή
μιά ζαριά ήσουν κι΄εσύ
έπαιξα και έχασα
όμως δεν σε ξέχασα.
Τις καρδιές πού αγαπάνε
έτσι δεν τις παρατάνε
γιατί θάλ΄θει η σειρά τους
να πονέσει η δικιά τους...
Να πονέσει η δικιά τους.
Σαν ο έρωτας περνάει
η καρδιά πιά δεν πονάει
όμως πάντοτε θυμάται
τα παλιά τα συλλογάται...
Τα παλιά τα συλλογάται.
Μιά ζαριά είν΄η ζωή
μιά ζαριά ήσουν κι΄εσύ
έπαιξα και έχασα
όμως δεν σε ξέχασα...
Έ-παι-ξα-και-έ-χα-σα
ό-μως-δεν-σε-ξέ-χα-σα.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|