| |
Κόκκινο χρώμα δεν έχει ο έρωτας πια για μας
Μαύρο έχει το χρώμα
Μαύρο… που όσο πάει με τον καιρό και ξεθωριάζει
Δυο νεκροί εραστές σαν σκουριά στου μυαλού μου την άκρη
Μια ανάμνηση που σαν μπογιά την ξεβάφει το δάκρυ
Κι όλο ψάχνω, ψάχνω…
Ψάχνω να βρω τον έρωτα
Μέσα σε σάρκες, σε κάθε άγγιγμα, σε κάθε βλέμμα,
Σε φιλιά που καίνε…
Μία έρχεται, μία φεύγει
Ένας διαβάτης περαστικός…
Ένας διαβάτης περαστικός που πολλές φορές
Αφήνει πίσω του μια μεγάλη αγάπη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
