| Το link του τραγουδιού στα σχόλια.
Φλεβάρη είκοσι οχτώ τού μήνα ένα βράδυ
Οδυνηρό το χτύπημα τής μοίρας περιμένει
να βλέπεις τα χειρότερα κι αυτή να επιμένει
σε ένα στείρο Γολγοθά που σε αποκληρώνει
και την πορτούλα τής ζωής να μη σου ξεκλειδώνει.
Ντελάλης με βαριά φωνή μαντάτα ξεφωνίζει
και το φεγγάρι μέσα σου σβήνει και δε φωτίζει,
δεν έχει δρόμο του μπροστά, και σταματά να τρέχει,
και το φρενάρει η σκέψη σου που τι να πει δεν έχει.
Το τρένο τής καρδούλας σου αίμα και πόνο στάζει
όταν τα μάτια τρέχουνε και το εκτροχιάζει
απ’ τίς γραμμές που χάραξες για τον προορισμό σου
στο σκηνικό πού έντυσες το δρόμο το δικό σου.
Φλεβάρη είκοσι οκτώ τού μήνα ένα βράδυ
ήμουν καρδιά που έσπασε χωρίς ένα ψεγάδι.
Στα Τέμπη ένας σπαραγμός, εικόνα που τρομάζει
ποτέ σου που δε δέχεσαι γιατί σε συνταράζει.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 3
| |  | | | |  |
|