| |
συγγραφη επι παραγγελια
απο μια αποκοσμη φωνη
που μου λεει
"γραψε για κεινη μην σου γαμησω"
"τι να γραψω;Απαντας"
"Ξερεις εσυ,σου απανταει"
"Ξερω;"Λες
Δεν ξερω τιποτα
περα απο οτι μου λειπει
κι οτι καθε προσπαθεια να την ξεχασω
να προχωρησω στην ζωη μου
να παψω να την άγαπω
λειτουργει ως κινουμενη αμμος
βυθιζοντας με ολο πιο βαθεια
στην καταστροφη μου.
λενε πως για να βρεις το φως
πρεπει να περασεις απο το σκοταδι
μα τουτο το ξεκωλιασμενο δωματιο
που πλεον ζω
ενα δεν εχει πορτες παραθυρα
να μπει φως
δυο δεν εχει διακοπτες
να γινει φως
η απομυθοποιηση ακομα ενος αστικου μυθου
ειναι γεγονος
μυρμηγκια πηγαινουν περα δωθε στο σωμα μου
προγραμματισμενα απο την φυση
να μην σταματουν
να μην σκεφτονται
να μην αμφιβαλουν
κι εγω που ειτε ειμαι συνομοσιολογος
ειτε παραφρων
αναζητω πλεκτανη της
απο την αλλη εδω εγινε βασιλισσα μου
δεν θα γινοτανν σε εκεινα;
ετσι φτανω στην αρχη του τελους
Αποτυγχανω σε διπλο επιπεδο
Αυτα που γραφω ειναι μπουρδες
κι εκεινη δεν μπορω να την ξεφορτωθω
απο το μυαλο την καρδια τον πουτσο μου
σκατα!!η συγγραφη ειναι ενας εξωραισμος
μια επιτηδευση μια πλανη
που πρωτα εξαπατας τον εαυτο σου
κι υστερα ολους τους αλλους
μορφοποιεις την θλιψη
την βαφτιζεις τεχνη
συνδιαλεγεσαι μαζι της
κανεις οτι ειναι δυνατον
να την ελαχιστοποιησεις
ενω θα πρεπε εσυ να
μεγαλωσεις
εσυ να γιγαντωθεις
πως;*
ο καθενας εχει τον δικο του τροπο
ο δικος μου
ειναι αχρηστος για σενα
κι ο δικος σου ασχετος με εμενα
η ιδια φωνη η προλαλησασα μου λεει
"βρε μαλακα γαμημενε μογλη δωσε ελπιδα"
"δεν πιστευω..."
"ασχετο η αμερικη κερδισε τον πολεμο
και το happy end motherfucker.
Μαζευτηκαν πολλα αρνητικα.
Ενα μονο αρνητικο.
Τηνθελω ακομα.
Συνηθιζα να μην δινω δεκαρα
για τιποτα και για κανεναν
και τωρα ξεφτιλιζομαι
σαν κανενας ρομαντικος φλωρος εντεχνος.
και τωρα γραφω γιατι δεν μπορω να το τελειωσω
οχι δεν ειναι καθολου ωραια αισθηση
να ψαχνεις
να μην βρισκεις
να πονας
να συνεχιζεις να πονας
γιατι ελπιζεις
και αρα πονας
παει το εχασα
*δεν ξερω τι γραφω
τι ηθελα να γραψω
και τι θα γραψω δυο λεξεις μετα
μην το γραψεις.
θα το γραψω
σε μια μεγαλη επιτυμβια πλακα
ο πονος κανει τα πραγματα να κινουνται
οχι η αγαπη
ο πονος
μην δεν σ'αγαπαει
μην δεν αγαπας
ο γαμημενος ο πονος
ειτε δινεις
ειται παιρνεις
πονο
σε αμετρητα σκακιστικα παιχνιδια
επαιξε με τα ασπρα
κι ηξερε τι να κανει
ηταν μετρ
the end
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
