| |
| | Όλες εμείς |  | | |
Όλες εμείς.
Είμαστε όλες μας, θαρρώ, βουβές ποιήτριες. Είμαστε κείνες που κρυφά τον ήλιο τον τρυγούμε κι είμαστε αυτές που τρέχουμε μες στα χρυσά τ’ αλώνια, για δες, ξυπόλυτες κι ανίδεες κι αλόγιστες και που αόρατες στην κάψα του αναθαρρούμε και μιας φωνής το φλογερό το λάλημα ασπούδαστα αγαπάμε, κάθε φορά που η ψυχή μας να προφτάσει τρέχει κι ίσως δειλά κι ανήκουστα το δρόμο τούτον δω να προσπεράσει θέλει.
Εμείς τα αλαφροΐσκιωτα παρτάλια.
Θαρρώ, πως θέλουμε της θηλυκής μας ύπαρξης το όνομα να χαθεί κι αφού φρουμάξουμε επαρκώς, ανθρώπου φάτσα απλώς ν’ αρματωθούμε και ούτε για μια στιγμή απ’ του βυζιού το γλαφυρό το ερέθισμα ν’ αγκιστρωθούμε, όταν ο άντρας από τη δακρυσμένη ρώγα μας θ’ αντρειώνεται. Θαρρώ, πως θέλουμε να μην τη βλέπετε του ξεσκισμένου εαυτού μας την κατάντια. Να μας αφήσετε ήσυχες να γεννηθούμε πάλι και να τρανέψουμε όπως εμείς, μονάχα εμείς ποθούμε. Χρωματιστές διαφάνειες να γίνουμε και να χαμογελούμε. Κι όπως ορμήνεψε ο ποιητής, μεταξωτές.
Εγώ η γυναίκα.
Σαν μάνα, της κόρης μου την κλειτορίδα την ευνούχισα και του αγοριού του γιου μου την αλλοκοτιά ξεπέρασα. Σαν κόρη το βήμα έχασα κι απόμεινα στάλες τρανές από μπογιά μ’ αίμα ν’ ανακατώνω. Σαν ερωμένη, τα σκέλια μου με μια χοντρή τριχιά τα μπάλωσα. Σαν Παναγιά, ψέμα να μη σας πω, δεν έζησα. Κι έτσι όπως δούλευα και καβαλίκευα τα κύματα τα καλοκαίρια, μέσα μου μία θάλασσα αλλιώτικη έχτισα, δικιά μου συντροφιά μου. Κι απ’ όλα τούτα κι απ’ όλα τ’ άλλα, τα μακρινά κι ανομολόγητα, μονάχα εκείνο το απαλό στιχάκι σου εζήλεψα και θέλησα και πόθησα κι αγάπησά το το σαχλό και έχασα –κι αν πόνεσα το ξέχασα.
Είναι βαριά ετούτη η λέξη: Γυναίκα.
Τα ευχολόγια δεν της πρέπουν.
Ούτε κι οι προσευχές.
Μόνο αλήθειες που φορτώνονται ελπίδες
κι ελεύθερες φτεροκοπούν
στο γαλανό εκεί ψηλά
δίπλα απ’ τον ήλιο
μέσα στο φως.
Μέσα στο φως!
Γυναίκες. Ορθές.
Περήφανες κι ανυψωμένες!
Να αγκαλιάζουν ουρανούς.
Μέσα στο φως!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Ψάχνοντας για τ’ ανέφελα ζητάς τη λύτρωσή σου. | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
