| |
Νύχτα γιατί μάς πονάς
Νύχτα πικρή, νύχτα γλυκειά
μεγάλη αμαρτία
νύχτα αρχόντισσα, κυρά
τάξη και αταξία...
Νύχτα γιατί μάς πονάς
γιατί δεν μάς αγαπάς
πότε είσαι μιά αγία
πότε είσαι αμαρτία.
Με τα φιλιά και μ΄αγκαλιές
με ποτά και τραγούδια
οι έρωτες μές στις καρδιές
ανθίζουν σαν λουλούδια...
Μάρτυρες μέσα στην νυχτιά
Ουρανός και αστέρια
σαν άστραψε μιά μαχαιριά
φύγαν τα περιστέρια...
Νύχτα γιατί μάς πονάς
γιατί δεν μάς αγαπάς
πότε είσαι μιά αγία
πότε είσαι αμαρτία.
Το αίμα τρέχει στο στενό
και στο υγρό σοκάκι
κάτω από τον Ουρανό
ετούτο το βραδάκι...
Πληγές ανοίγει το ποτό
και το μυαλό θολώνει
για κάποιον πού΄πεσε εδώ
ποτέ δεν ξημερώνει...
Νύχτα γιατί μάς πονάς
γιατί δεν μάς αγαπάς
πότε είσαι μιά αγία
πότε είσαι αμαρτία...
Πό-τε-εί-σαι-μιά-α-γί-α
πό-τε-εί-σαι-α-μαρ-τί-α
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
