| |
ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ…
Περίμενα για το μετρό…
Συννεφιασμένο και ψυχρό
του Γεναριού το δείλι .
Διπλά μου στάθηκες εσύ
και έφερες στην χειμωνιά
την ομορφιά του Απρίλη….
Με κοίταζες καλά καλά…
Κι εγώ υπόθεσα πολλά
με το μυαλό μου…
Εσύ ήσουνα στα δεκαεννιά
και σε περνούσα μια γενιά
κι αναρωτιόμουν…
--Εσύ στης νιότης τη δροσιά,
Κι εγώ στου δρόμου τα μισά…
Τι να ζητούσες….
Σε κοίταξα αδιάφορα
μα εσύ σαν κάτι άθελες
χαμογελούσες….
--Ομολογώ μπερδεύτηκα,
το λέω…κολακευτικά
που ήλθες κοντά μου
μα μου πες χαμογελαστή
-ξέρετε, μοιάζετε πολύ
με τον.. μπαμπά μου!!….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
