| |
Γιαγιά μου,
για μένα ήσουν, είσαι και θα είσαι μία και μοναδική.
Η μητέρα μου, αυτή που με ορμήνευε, που μου μιλούσε για το Χριστό.
Σε ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου, γιατί εσύ έτσι την έπλασες,
στα δύσκολα, στα κλάματα, στις αποτυχίες, ποτέ σου δε με ξέχασες.
Για μενα ζεις ακόμη, πιο αληθινά και πιο ουσιαστικά.
Σε νιώθω κάθε μέρα φύλακα-αγγελό μου από όσα με χτυπάνε βασανιστικά.
Οι αρχές που μου έδωσες είναι για τη ψυχή μου χρυσοί κανόνες,
γιατί μου δίδαξες ότι ο Χριστός είναι το παν και όχι των καφέ οι θαμώνες.
Δε θα ξεχάσω ποτέ που πήγαμε τότε εκείνο το Πάσχα μαζί την εκκλησία
και μου είπες να μείνω σε εκείνη την ολονυχτία.
Μου έρχονται οι αναμνήσεις βροχή και μετά τα κλάματα,
όμως θυμάμαι που μου 'λεγες να 'μαι πιστός και ο Χριστός κάνει θάματα.
Καλή μου γιαγιά, για μένα ήσουν δύο φορές μαμά μου,
όπως για σένα ένιωθα πως ήμουν δυο φορές παιδί σου.
Αυτό μου έμαθες, με το ήθος μπροστά να προχωράς και ως ήλιος θα φέξεις
και κάθε δυσκολία της ζωής εύκολα θα αντέξεις.
Κάθε στιγμή που σε θυμάμαι να χαμογελάς
με πιάνει ο πόνος της απώλειας, μα και η θύμηση της τότε χαράς.
Θέλω, λοιπόν, να σου υποσχεθώ πως κοντά θα είμαι στο Χριστό και εσύ ο Αγγελός μου.
Τελειώνοντας, μια χάρη θα ήθελα να σου ζητήσω
να πεις σε όλους τους παππούδες μου πως θέλω σύντομα να τους ξανασυναντήσω!
Σε ευχαριστώ για όλα! Δε θα σε ξεχάσω ποτέ μέχρι να πεθάνω! Και όχι μόνο αυτό, θα θυμάμαι τις συμβουλές σου πιο πολύ απ' ό,τι στο παρελθόν. Και θα γράψω και άλλα ποίηματα για εσένα, ακόμη καλύτερα.
Ο εγγονός σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
