| |
Η θάλασσα βρυχάται,
σαν εγκαταλειμμένο άλογο νηστικό σε ιπποφορβείο,
περιστρέφεται άγρια και επιστρέφει ξανά
χτυπά ανελέητα τα βράχια με μεγαλύτερη ορμή.
Η θάλασσα οδύρεται κι εσύ χορεύεις απαλά,
χορεύεις και πηδάς πίσω από το φανταχτερό παράθυρο
ταξιδεύοντας νοερά σε βασιλικές αίθουσες χορού
με πρίγκιπες κι ευγενείς του παλιού καιρού
αιωρούμενη στη υγρή νιρβάνα της μητρικής σου μήτρας.
Όλη τη χάρη δόθηκε σε αυτό το πρόσωπο σε αυτό το σώμα
ποιος θεός σου χάρισε τέτοια δώρα;
Ποιος θεός σε εγκατέλειψε και γύρισε το πρόσωπο
αρπάζοντας το ιερό φως από τα πόδια σου κι άνοιξε τις πύλες
που οδηγούν στα σκιερά κανάλια της αβύσσου;
Τα χέρια σου μιλούν, το σώμα λευτερώνει ήχους μελωδικούς
το σώμα σου μιλάει και με μαγεύει.
Ο άνεμος συνεχίζει να φυσά.
Ξημερώνει κι είμαι ακόμη εδώ.
Θεσσαλονίκη 25 Μαρτίου 2025
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
