| |
Η μανα μου δεν την εφτανε η νοσος του κινητικου νευρωνα απεκτησε και ενοχληση σε ενα δαχτυλο του ποδιου.Τετοιο πονο που σχεδον δεν μπορουσε να το πατησει κι επρεπε να το πατησει για να βγει απο το σπιτι να μπει στο αυτοκινητο να την παω στο 414 στρατιωτικο νοσοκομειο για να κανει φυσικοθεραπεια εργοθεραπεια λογοθεραπεια.Το νοσοκομειο δεν ειχε δερματολογο ετσι πηγαμε σε ιδιωτη.Της εδωσε αντιβιωση καποια χαπακια μια αλοιφη.Οταν ξαναπηγαμε και αφου ο πονος δεν ειχε υποχωρησει πηρε κατι που εμοιαζε με ξυραφι κι αρχισε να της κοβει δερμα.Φυγαμε και δεν ξαναπηγαμε αφου ο πονος υστερα απο αυτο χειροτερεψε κι ειπαμε να δοκιμασουμε την τυχη μας με ενα δευτερο δερματολογο.Εκεινη
αφου εξετασε ομολογω σχολαστικο το δαχτυλο της μανας μου απεφανθει οτι επρεπε να βγει το νυχι.Φωτογραφησε το ποδι της και εστειλε την φωτο σε καποια συναδερφο της.Υστερα μιλησαν για λιγο στο τηλεφωνο.Το συμπερασμα ηταν το ιδιο.Το κακο νυχι επρεπε να βγει κι επρεπε να βρουμε εναν χειρουργο.Γυρνωντας σπιτι καναμε μια μικρη συσκεψη οι δυο μας συν ο αδερφος μου κι αφου δεν ειχαμε εναλλακτικη αποφασισαμε να κανουμε οτι μας ειπε η δευτερη δερματολογος.Βρηκα εναν χειρουργο στην Ηλιουπολη και την επομενη βρεθηκαμε στο γραφειο του με τα χιλια ζορια αφου την μανα μου εκτος απο το δαχτυλο την εμποδιζε και η κυρια παθηση του κινητικου νευρωνα ενω περα απο την υπομονη ειχε κι ενα ναρθηκα που λιγο την βοηθουσε στο περπατημα.Την εξεταζει και μας λεει οτι το να βαλουμε το νυχι δεν ειναι καλη ιδεα δεν ειναι καθολου καλη ιδεα.Συμφωνοι του λεμε αλλα τι προτεινετε.Να πατε σε εναν ορθοπεδικο να σπασει το δαχτυλο και να το επανατοποθετησει στην σωστη θεση.Στην αρχη νομισα οτι δεν ακουσα καλα.Μετα οταν τον ειδα σοβαρο κι απεκλεισα το ενδεχομενο να κανει πλακα συνδεσα την νοσο του κινητικου νευρωνα με το δαχτυλο κι οτι το ενα εφερε το αλλο.Ακριβως μου ειπε ο χειρουργος.Αντιο σας.Τι να κανουμε βρηκαμε ενα ορθοπεδικο κλεισαμε ραντεβου και περιμεναμε να περασουν οι μερες.Εντομεταξυ καποιος φιλος μας ειπε για καποιον ποδιατρο που ηξερε.Δεν ειχαμε τιποτα να χασουμε βρηκαμε ενα κενο και σε λιγο εψαχνα καπου στην Αργυρουπολη με το gps για το ιατρειο του γιατρο.Ευτυχως ηταν στο ισογειο μπηκαμε καθησαμε στο σαλονι και σε λιγο ο γιατρος μας φωναξε.Η μανα μου πλατιαζοντας ειπε την ιστορια της.Ο γιατρος πηρε τα εργαλεια του κι αρχισε δουλεια.Εικοσι λεπτα μετα ο γιατρος ειπε.Κάλος.τον εβγαλα λογο της ιδιομορφιας της παθησης σας το νευρο του ποδιου δεν την πως γιατι αφου επειδη κι ετσι τα δαχτυλα παιρνουν καμπυλη και δημιουργειται ο καλος κι αρα ο πονο.καθε δυο μηνες θα πρεπει να ερχεστε να το καθαριζω
αλλιως θα εχει το ιδιο προβλημα.Πληρωσαμε τον πουλο.update μια μερα μετα.Ειναι καλυτερα το δαχτυλο της μανας μου.Μαλλον το πετυχαμε.Ηταν τοσο απλο και ομως ακουσαμε τα πιο παραλογα λογια απο επιστημονες.Αν τα ελεγα εγω θα βρισκα μια θεση στο Αιγινητειο και θα ρχοταν αν ερχοταν η Ποπη στην ψυχιατρικη πτερυγα να της επιανα στα κρυφα λιγο τα βυζια.
Θα κλεισω τουτο το σημειωμα λεγοντας πως κι αυτο οπως και τα αλλα τα περισσοτερα αν θες να τα καταφερεις θελει ψαξιμο-ψαξιμο και τυχη-τυχη και βεβαια λεφτα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
