| Παρακολουθώ την παλιά ζωή
να αποτραβιέται σαν την άμπωτη,
σαν ποταμός που κυλάει
και μας πηγαίνει
πιο πέρα κι απ' τον θάνατο.
Ρευστο περιβάλλον ο Χρόνος
κατάλληλος για την καλλιέργεια
πάσης φύσεως μεταφορών.
Οι λέξεις υποφέρουν,
ραγίζουν και σπάνε,
κακοφορμίζουν από την έλλειψη
εμβριθούς ακριβολογίας.
Τόπο δεν έχουν,
ακίνητες δεν στέκονται,
πολύ στα σοβαρά τις μετράμε,
κι ας μην ταιριάζουν
σε νοηματική αλληλουχία.
Λες και βαδίζουμε σε υμένα πάγου
θεοσκότεινης λίμνης.
Στον δρόμο
που ποτέ δεν πήραμε,
ο ορίζοντας διακλαδώνεται
προς αναρίθμητα Μέλλοντα.
Ποιος το προνόμιο έχει
διαδρομές να αλλάζει;
Μα φυσικά ο συγγραφέας.
Κι όποιος την ιστορία ξαναγράφει,
έχει ήδη προ πολλού ξεγραφτεί.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|