| |
Εκείνη την άνοιξη, που τραβούσε παρήγορα σε μάκρος, τις ήπια ζεστές νύχτες της κοιμόσουν πλάι μου πλημμυρισμένη από ελπίδες· υπηρετούσαμε κι οι δυο μας το πάθος μας με απόλυτη συνέπεια...
Αλλά λίγο αργότερα, με μια αμεριμνησία που ήταν πικρά αξιοζήλευτη, φτάσαμε στο σημείο να ψάχνουμε τον ήλιο στο χώμα !
Ώσπου σάλεψαν οι πέτρες...
Τώρα που έξω ανθίζουν τα τριαντάφυλλα και λαμποκοπά ο ουρανός, αφού εμείς νιώθουμε ότι ο έρωτάς μας έχει κρυφτεί σ' ένα βαθύ ανήλιο σπήλαιο χωρίς ν΄ ανανεώνεται ο αέρας του, πώς να ξημερώσει πια;…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
