| |
Δεν ήθελα
ελεημοσύνη αυτή τη δήθεν την αγαπη σου.
Ηθελα να την φοράς και να στολίζει ακόμα και τα παλιορουχα.
Ηθελα να'ρχεται στη θλίψη μου και να τη διώχνει ,
όχι να τη γεμίζει με περισσότερα δάκρυα.Ηθελα να ακούω το τραγούδι της.
Ήθελα.....
Να μη κρίνει τις ανασφάλειες μου,αλλά να τους δείχνει τη σιγουριά
Να σκοτώνει τα θεριά που με πλησίαζαν κι όχι να φεύγει όσο πιο μακριά μπορεί.
Όταν η βάρκα μου πήγαινε να βουλιάξει να'τρεχε να πιάσει τα κουπιά
κι όχι να λέει κωπηλάτησε μονάχη
Να με κάνει δυνατή με χαμόγελα όχι με πόνο...
Να λέει ο ήλιος και το φεγγάρι είναι εδώ!
Γεμίζουν τη μέρα! Κι όχι να τρέχει να τα σβήνει μην υπάρχουν
Ήθελα,ήθελα,ήθελα....
Γιατί ...εγώ έτσι λογιζω την αγάπη
Μια φορεσιά για όλες τις μέρες της ζωής
Να ζεσταίνει,να δροσίζει,να απαλύνει και να κλείνει πληγές
Να τη φοβάται το κακό να την πλησιάσει
κι όχι εκείνη να τρέμει φοβισμένη και να φεύγει
Μήτε εγωιστικά να στέκει στο κατώφλι της ψυχής μου
Νά'ναι ανθισμένη και να κοιτά προς τα πάνω
κι όχι να σκύβει το κεφάλι στη γη
Τα λουλούδια όταν ανθίζουν δείχνουν την ομορφιά τους
στον ήλιο,στον ουρανό,
κι όταν μαραίνονται προσκυνούν τη γη.
Ευτυχισμένος όποιος γνώρισε τι είναι η αγάπη
κ.λ.inokrini
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
