| |
Σαν πέσει το βράδυ μην ρθεις
συνήθισα καιρό μονάχη
μη ρθεις να με δεις,
θα δεις πως λυγίζουν οι βράχοι.
Δεν έχω στη πόρτα κλειδιά
τίποτα πια δεν είναι σαν πρώτα
δεν έχω ανοιχτή μια καρδιά,
δεν θέλω ν` ακούω, τα γεγονότα.
Λείπεις χρόνια, αιώνες θαρρώ
πάνε να κλείσουν τα σημάδια,
δεν θέλω άλλο δεν μπορώ
ούτε τις μνήμες τα βράδια.
Δεν θυμάμαι, έχω ξεχάσει
μην μου χτυπήσεις τη πόρτα
δεν μπορώ, έχω περάσει
στο κορμί τα γεγονότα.
Με σημάδια βαθιά, μη ρθεις
έχει αγκάθια η καρδιά μου
μη ρθεις να μου πεις
συγνώμη είσαι δικιά μου
Ψέμα στο ψέμα που ζω
δανεική μια αγάπη, λατρεία,
ψέμα στο ψέμα να ζω
σε μια ξεγραμμένη ιστορία.
Σαν βραδιάσει μην ρθεις
η χαρακιά μου ακόμα πονά
δεν θέλω, δεν θέλω να δεις
πως λυγίζουν και τα βουνά.
4-4-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
